непрацё́рты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрацё́рты |
непрацё́ртая |
непрацё́ртае |
непрацё́ртыя |
| Р. |
непрацё́ртага |
непрацё́ртай непрацё́ртае |
непрацё́ртага |
непрацё́ртых |
| Д. |
непрацё́ртаму |
непрацё́ртай |
непрацё́ртаму |
непрацё́ртым |
| В. |
непрацё́рты (неадуш.) непрацё́ртага (адуш.) |
непрацё́ртую |
непрацё́ртае |
непрацё́ртыя (неадуш.) непрацё́ртых (адуш.) |
| Т. |
непрацё́ртым |
непрацё́ртай непрацё́ртаю |
непрацё́ртым |
непрацё́ртымі |
| М. |
непрацё́ртым |
непрацё́ртай |
непрацё́ртым |
непрацё́ртых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непрацё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрацё́рты |
непрацё́ртая |
непрацё́ртае |
непрацё́ртыя |
| Р. |
непрацё́ртага |
непрацё́ртай непрацё́ртае |
непрацё́ртага |
непрацё́ртых |
| Д. |
непрацё́ртаму |
непрацё́ртай |
непрацё́ртаму |
непрацё́ртым |
| В. |
непрацё́рты (неадуш.) непрацё́ртага (адуш.) |
непрацё́ртую |
непрацё́ртае |
непрацё́ртыя (неадуш.) непрацё́ртых (адуш.) |
| Т. |
непрацё́ртым |
непрацё́ртай непрацё́ртаю |
непрацё́ртым |
непрацё́ртымі |
| М. |
непрацё́ртым |
непрацё́ртай |
непрацё́ртым |
непрацё́ртых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
непраціўле́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непраціўле́нец |
непраціўле́нцы |
| Р. |
непраціўле́нца |
непраціўле́нцаў |
| Д. |
непраціўле́нцу |
непраціўле́нцам |
| В. |
непраціўле́нца |
непраціўле́нцаў |
| Т. |
непраціўле́нцам |
непраціўле́нцамі |
| М. |
непраціўле́нцу |
непраціўле́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непраціўле́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
непраціўле́нка |
непраціўле́нкі |
| Р. |
непраціўле́нкі |
непраціўле́нак |
| Д. |
непраціўле́нцы |
непраціўле́нкам |
| В. |
непраціўле́нку |
непраціўле́нак |
| Т. |
непраціўле́нкай непраціўле́нкаю |
непраціўле́нкамі |
| М. |
непраціўле́нцы |
непраціўле́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
непраціўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непраціўле́нне |
| Р. |
непраціўле́ння |
| Д. |
непраціўле́нню |
| В. |
непраціўле́нне |
| Т. |
непраціўле́ннем |
| М. |
непраціўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непраціўле́нскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непраціўле́нскі |
непраціўле́нская |
непраціўле́нскае |
непраціўле́нскія |
| Р. |
непраціўле́нскага |
непраціўле́нскай непраціўле́нскае |
непраціўле́нскага |
непраціўле́нскіх |
| Д. |
непраціўле́нскаму |
непраціўле́нскай |
непраціўле́нскаму |
непраціўле́нскім |
| В. |
непраціўле́нскі (неадуш.) непраціўле́нскага (адуш.) |
непраціўле́нскую |
непраціўле́нскае |
непраціўле́нскія (неадуш.) непраціўле́нскіх (адуш.) |
| Т. |
непраціўле́нскім |
непраціўле́нскай непраціўле́нскаю |
непраціўле́нскім |
непраціўле́нскімі |
| М. |
непраціўле́нскім |
непраціўле́нскай |
непраціўле́нскім |
непраціўле́нскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
непраціўле́нства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
непраціўле́нства |
| Р. |
непраціўле́нства |
| Д. |
непраціўле́нству |
| В. |
непраціўле́нства |
| Т. |
непраціўле́нствам |
| М. |
непраціўле́нстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
непрацо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрацо́ўны |
непрацо́ўная |
непрацо́ўнае |
непрацо́ўныя |
| Р. |
непрацо́ўнага |
непрацо́ўнай непрацо́ўнае |
непрацо́ўнага |
непрацо́ўных |
| Д. |
непрацо́ўнаму |
непрацо́ўнай |
непрацо́ўнаму |
непрацо́ўным |
| В. |
непрацо́ўны (неадуш.) непрацо́ўнага (адуш.) |
непрацо́ўную |
непрацо́ўнае |
непрацо́ўныя (неадуш.) непрацо́ўных (адуш.) |
| Т. |
непрацо́ўным |
непрацо́ўнай непрацо́ўнаю |
непрацо́ўным |
непрацо́ўнымі |
| М. |
непрацо́ўным |
непрацо́ўнай |
непрацо́ўным |
непрацо́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
непрацу́ючы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрацу́ючы |
непрацу́ючая |
непрацу́ючае |
непрацу́ючыя |
| Р. |
непрацу́ючага |
непрацу́ючай непрацу́ючае |
непрацу́ючага |
непрацу́ючых |
| Д. |
непрацу́ючаму |
непрацу́ючай |
непрацу́ючаму |
непрацу́ючым |
| В. |
непрацу́ючы (неадуш.) непрацу́ючага (адуш.) |
непрацу́ючую |
непрацу́ючае |
непрацу́ючыя (неадуш.) непрацу́ючых (адуш.) |
| Т. |
непрацу́ючым |
непрацу́ючай непрацу́ючаю |
непрацу́ючым |
непрацу́ючымі |
| М. |
непрацу́ючым |
непрацу́ючай |
непрацу́ючым |
непрацу́ючых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
непрацу́ючы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрацу́ючы |
непрацу́ючая |
непрацу́ючае |
непрацу́ючыя |
| Р. |
непрацу́ючага |
непрацу́ючай непрацу́ючае |
непрацу́ючага |
непрацу́ючых |
| Д. |
непрацу́ючаму |
непрацу́ючай |
непрацу́ючаму |
непрацу́ючым |
| В. |
непрацу́ючы (неадуш.) непрацу́ючага (адуш.) |
непрацу́ючую |
непрацу́ючае |
непрацу́ючыя (неадуш.) непрацу́ючых (адуш.) |
| Т. |
непрацу́ючым |
непрацу́ючай непрацу́ючаю |
непрацу́ючым |
непрацу́ючымі |
| М. |
непрацу́ючым |
непрацу́ючай |
непрацу́ючым |
непрацу́ючых |
Крыніцы:
piskunou2012.