непраціўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
непраціўле́нне | |
непраціўле́ння | |
непраціўле́нню | |
непраціўле́нне | |
непраціўле́ннем | |
непраціўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)