непраціўле́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
непраціўле́нец | непраціўле́нцы | |
непраціўле́нца | непраціўле́нцаў | |
непраціўле́нцу | непраціўле́нцам | |
непраціўле́нца | непраціўле́нцаў | |
непраціўле́нцам | непраціўле́нцамі | |
непраціўле́нцу | непраціўле́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)