нехава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нехава́ны |
нехава́ная |
нехава́нае |
нехава́ныя |
Р. |
нехава́нага |
нехава́най нехава́нае |
нехава́нага |
нехава́ных |
Д. |
нехава́наму |
нехава́най |
нехава́наму |
нехава́ным |
В. |
нехава́ны (неадуш.) нехава́нага (адуш.) |
нехава́ную |
нехава́нае |
нехава́ныя (неадуш.) нехава́ных (адуш.) |
Т. |
нехава́ным |
нехава́най нехава́наю |
нехава́ным |
нехава́нымі |
М. |
нехава́ным |
нехава́най |
нехава́ным |
нехава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
нехадавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
нехадавы́ |
нехадава́я |
нехадаво́е |
нехадавы́я |
Р. |
нехадаво́га |
нехадаво́й нехадаво́е |
нехадаво́га |
нехадавы́х |
Д. |
нехадаво́му |
нехадаво́й |
нехадаво́му |
нехадавы́м |
В. |
нехадавы́ (неадуш.) нехадаво́га (адуш.) |
нехадаву́ю |
нехадаво́е |
нехадавы́я (неадуш.) нехадавы́х (адуш.) |
Т. |
нехадавы́м |
нехадаво́й нехадаво́ю |
нехадавы́м |
нехадавы́мі |
М. |
нехадавы́м |
нехадаво́й |
нехадавы́м |
нехадавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Нехалсты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Нехалсты́ |
Р. |
Нехалсто́ў |
Д. |
Нехалста́м |
В. |
Нехалсты́ |
Т. |
Нехалста́мі |
М. |
Нехалста́х |
нехандо́ства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
нехандо́ства |
Р. |
нехандо́ства |
Д. |
нехандо́ству |
В. |
нехандо́ства |
Т. |
нехандо́ствам |
М. |
нехандо́стве |
Крыніцы:
piskunou2012.