Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агдеёіоуыьэюя
абвгдежзійклмнопрстўфхцчшэюя

не́ма

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
не́ма - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

немабі́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. немабі́льнасць
Р. немабі́льнасці
Д. немабі́льнасці
В. немабі́льнасць
Т. немабі́льнасцю
М. немабі́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

немабі́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. немабі́льны немабі́льная немабі́льнае немабі́льныя
Р. немабі́льнага немабі́льнай
немабі́льнае		 немабі́льнага немабі́льных
Д. немабі́льнаму немабі́льнай немабі́льнаму немабі́льным
В. немабі́льны (неадуш.)
немабі́льнага (адуш.)		 немабі́льную немабі́льнае немабі́льныя (неадуш.)
немабі́льных (адуш.)
Т. немабі́льным немабі́льнай
немабі́льнаю		 немабі́льным немабі́льнымі
М. немабі́льным немабі́льнай немабі́льным немабі́льных

Крыніцы: piskunou2012.

немаве́дама

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
немаве́дама - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

немагні́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. немагні́тны немагні́тная немагні́тнае немагні́тныя
Р. немагні́тнага немагні́тнай
немагні́тнае		 немагні́тнага немагні́тных
Д. немагні́тнаму немагні́тнай немагні́тнаму немагні́тным
В. немагні́тны (неадуш.)
немагні́тнага (адуш.)		 немагні́тную немагні́тнае немагні́тныя (неадуш.)
немагні́тных (адуш.)
Т. немагні́тным немагні́тнай
немагні́тнаю		 немагні́тным немагні́тнымі
М. немагні́тным немагні́тнай немагні́тным немагні́тных

Крыніцы: piskunou2012.

немаго́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. немаго́та
Р. немаго́ты
Д. немаго́це
В. немаго́ту
Т. немаго́тай
немаго́таю
М. немаго́це

Крыніцы: piskunou2012.

немагу́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. немагу́шчы немагу́шчая немагу́шчае немагу́шчыя
Р. немагу́шчага немагу́шчай
немагу́шчае		 немагу́шчага немагу́шчых
Д. немагу́шчаму немагу́шчай немагу́шчаму немагу́шчым
В. немагу́шчы (неадуш.)
немагу́шчага (адуш.)		 немагу́шчую немагу́шчае немагу́шчыя (неадуш.)
немагу́шчых (адуш.)
Т. немагу́шчым немагу́шчай
немагу́шчаю		 немагу́шчым немагу́шчымі
М. немагу́шчым немагу́шчай немагу́шчым немагу́шчых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

немагчы́ма

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
немагчы́ма - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

немагчы́мае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. немагчы́мае
Р. немагчы́мага
Д. немагчы́маму
В. немагчы́мае
Т. немагчы́мым
М. немагчы́мым

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

немагчы́масць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. немагчы́масць немагчы́масці
Р. немагчы́масці немагчы́масцей
немагчы́масцяў
Д. немагчы́масці немагчы́масцям
В. немагчы́масць немагчы́масці
Т. немагчы́масцю немагчы́масцямі
М. немагчы́масці немагчы́масцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.