немагчы́мае
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
немагчы́мае | |
немагчы́мага | |
немагчы́маму | |
немагчы́мае | |
немагчы́мым | |
немагчы́мым |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)