непраціўле́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непраціўле́нскі непраціўле́нская непраціўле́нскае непраціўле́нскія
Р. непраціўле́нскага непраціўле́нскай
непраціўле́нскае		 непраціўле́нскага непраціўле́нскіх
Д. непраціўле́нскаму непраціўле́нскай непраціўле́нскаму непраціўле́нскім
В. непраціўле́нскі (неадуш.)
непраціўле́нскага (адуш.)		 непраціўле́нскую непраціўле́нскае непраціўле́нскія (неадуш.)
непраціўле́нскіх (адуш.)
Т. непраціўле́нскім непраціўле́нскай
непраціўле́нскаю		 непраціўле́нскім непраціўле́нскімі
М. непраціўле́нскім непраціўле́нскай непраціўле́нскім непраціўле́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)