непраціўле́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| непраціўле́нка | непраціўле́нкі | |
| непраціўле́нкі | непраціўле́нак | |
| непраціўле́нцы | непраціўле́нкам | |
| непраціўле́нку | непраціўле́нак | |
| непраціўле́нкай непраціўле́нкаю |
непраціўле́нкамі | |
| непраціўле́нцы | непраціўле́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)