Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

супыні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. супыню́ супы́нім
2-я ас. супы́ніш супы́ніце
3-я ас. супы́ніць супы́няць
Прошлы час
м. супыні́ў супыні́лі
ж. супыні́ла
н. супыні́ла
Загадны лад
2-я ас. супыні́ супыні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час супыні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супы́нка супы́нкі
Р. супы́нкі супы́нак
Д. супы́нцы супы́нкам
В. супы́нку супы́нкі
Т. супы́нкай
супы́нкаю
супы́нкамі
М. супы́нцы супы́нках

Крыніцы: piskunou2012.

супыня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супыня́юся супыня́емся
2-я ас. супыня́ешся супыня́ецеся
3-я ас. супыня́ецца супыня́юцца
Прошлы час
м. супыня́ўся супыня́ліся
ж. супыня́лася
н. супыня́лася
Загадны лад
2-я ас. супыня́йся супыня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час супыня́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супыня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супыня́ю супыня́ем
2-я ас. супыня́еш супыня́еце
3-я ас. супыня́е супыня́юць
Прошлы час
м. супыня́ў супыня́лі
ж. супыня́ла
н. супыня́ла
Загадны лад
2-я ас. супыня́й супыня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супыня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супярэ́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. супярэ́чанне
Р. супярэ́чання
Д. супярэ́чанню
В. супярэ́чанне
Т. супярэ́чаннем
М. супярэ́чанні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

супярэ́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супярэ́чка супярэ́чкі
Р. супярэ́чкі супярэ́чак
Д. супярэ́чцы супярэ́чкам
В. супярэ́чку супярэ́чкі
Т. супярэ́чкай
супярэ́чкаю
супярэ́чкамі
М. супярэ́чцы супярэ́чках

Крыніцы: piskunou2012.

супярэ́чліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
супярэ́чліва супярэ́члівей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

супярэ́члівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. супярэ́члівасць
Р. супярэ́члівасці
Д. супярэ́члівасці
В. супярэ́члівасць
Т. супярэ́члівасцю
М. супярэ́члівасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супярэ́члівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супярэ́члівы супярэ́члівая супярэ́члівае супярэ́члівыя
Р. супярэ́члівага супярэ́члівай
супярэ́члівае
супярэ́члівага супярэ́члівых
Д. супярэ́чліваму супярэ́члівай супярэ́чліваму супярэ́члівым
В. супярэ́члівы (неадуш.)
супярэ́члівага (адуш.)
супярэ́члівую супярэ́члівае супярэ́члівыя (неадуш.)
супярэ́члівых (адуш.)
Т. супярэ́члівым супярэ́члівай
супярэ́чліваю
супярэ́члівым супярэ́члівымі
М. супярэ́члівым супярэ́члівай супярэ́члівым супярэ́члівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

супярэ́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
супярэ́чна супярэ́чней -