супярэ́чанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. супярэ́чанне
Р. супярэ́чання
Д. супярэ́чанню
В. супярэ́чанне
Т. супярэ́чаннем
М. супярэ́чанні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)