адшту́рхванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адшту́рхванне |
адшту́рхванні |
Р. |
адшту́рхвання |
адшту́рхванняў |
Д. |
адшту́рхванню |
адшту́рхванням |
В. |
адшту́рхванне |
адшту́рхванні |
Т. |
адшту́рхваннем |
адшту́рхваннямі |
М. |
адшту́рхванні |
адшту́рхваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адшту́рхвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адшту́рхваюся |
адшту́рхваемся |
2-я ас. |
адшту́рхваешся |
адшту́рхваецеся |
3-я ас. |
адшту́рхваецца |
адшту́рхваюцца |
Прошлы час |
м. |
адшту́рхваўся |
адшту́рхваліся |
ж. |
адшту́рхвалася |
н. |
адшту́рхвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адшту́рхвайся |
адшту́рхвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адшту́рхваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адшту́рхваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адшту́рхваю |
адшту́рхваем |
2-я ас. |
адшту́рхваеш |
адшту́рхваеце |
3-я ас. |
адшту́рхвае |
адшту́рхваюць |
Прошлы час |
м. |
адшту́рхваў |
адшту́рхвалі |
ж. |
адшту́рхвала |
н. |
адшту́рхвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адшту́рхвай |
адшту́рхвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адшту́рхваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адштурхну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адштурхну́ты |
адштурхну́тая |
адштурхну́тае |
адштурхну́тыя |
Р. |
адштурхну́тага |
адштурхну́тай адштурхну́тае |
адштурхну́тага |
адштурхну́тых |
Д. |
адштурхну́таму |
адштурхну́тай |
адштурхну́таму |
адштурхну́тым |
В. |
адштурхну́ты (неадуш.) адштурхну́тага (адуш.) |
адштурхну́тую |
адштурхну́тае |
адштурхну́тыя (неадуш.) адштурхну́тых (адуш.) |
Т. |
адштурхну́тым |
адштурхну́тай адштурхну́таю |
адштурхну́тым |
адштурхну́тымі |
М. |
адштурхну́тым |
адштурхну́тай |
адштурхну́тым |
адштурхну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адштурхну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адштурхну́ты |
адштурхну́тая |
адштурхну́тае |
адштурхну́тыя |
Р. |
адштурхну́тага |
адштурхну́тай адштурхну́тае |
адштурхну́тага |
адштурхну́тых |
Д. |
адштурхну́таму |
адштурхну́тай |
адштурхну́таму |
адштурхну́тым |
В. |
адштурхну́ты (неадуш.) адштурхну́тага (адуш.) |
адштурхну́тую |
адштурхну́тае |
адштурхну́тыя (неадуш.) адштурхну́тых (адуш.) |
Т. |
адштурхну́тым |
адштурхну́тай адштурхну́таю |
адштурхну́тым |
адштурхну́тымі |
М. |
адштурхну́тым |
адштурхну́тай |
адштурхну́тым |
адштурхну́тых |
Кароткая форма: адштурхну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
адштурхну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адштурхну́ся |
адштурхнё́мся |
2-я ас. |
адштурхне́шся |
адштурхняце́ся |
3-я ас. |
адштурхне́цца |
адштурхну́цца |
Прошлы час |
м. |
адштурхну́ўся |
адштурхну́ліся |
ж. |
адштурхну́лася |
н. |
адштурхну́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адштурхні́ся |
адштурхні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адштурхну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адштурхну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адштурхну́ |
адштурхнё́м |
2-я ас. |
адштурхне́ш |
адштурхняце́ |
3-я ас. |
адштурхне́ |
адштурхну́ць |
Прошлы час |
м. |
адштурхну́ў |
адштурхну́лі |
ж. |
адштурхну́ла |
н. |
адштурхну́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адштурхні́ |
адштурхні́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
адштурхну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адштурхо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адштурхо́ўванне |
адштурхо́ўванні |
Р. |
адштурхо́ўвання |
адштурхо́ўванняў |
Д. |
адштурхо́ўванню |
адштурхо́ўванням |
В. |
адштурхо́ўванне |
адштурхо́ўванні |
Т. |
адштурхо́ўваннем |
адштурхо́ўваннямі |
М. |
адштурхо́ўванні |
адштурхо́ўваннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адштурхо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адштурхо́ўваюся |
адштурхо́ўваемся |
2-я ас. |
адштурхо́ўваешся |
адштурхо́ўваецеся |
3-я ас. |
адштурхо́ўваецца |
адштурхо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
адштурхо́ўваўся |
адштурхо́ўваліся |
ж. |
адштурхо́ўвалася |
н. |
адштурхо́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
адштурхо́ўвайся |
адштурхо́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адштурхо́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.