адшту́рхванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адшту́рхванне | адшту́рхванні | |
адшту́рхвання | адшту́рхванняў | |
адшту́рхванню | адшту́рхванням | |
адшту́рхванне | адшту́рхванні | |
адшту́рхваннем | адшту́рхваннямі | |
адшту́рхванні | адшту́рхваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)