супрэ́сія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
супрэ́сія |
Р. |
супрэ́сіі |
Д. |
супрэ́сіі |
В. |
супрэ́сію |
Т. |
супрэ́сіяй супрэ́сіяю |
М. |
супрэ́сіі |
Крыніцы:
piskunou2012.
супрэфе́кт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
супрэфе́кт |
супрэфе́кты |
Р. |
супрэфе́кта |
супрэфе́ктаў |
Д. |
супрэфе́кту |
супрэфе́ктам |
В. |
супрэфе́кта |
супрэфе́ктаў |
Т. |
супрэфе́ктам |
супрэфе́ктамі |
М. |
супрэфе́кце |
супрэфе́ктах |
Крыніцы:
piskunou2012.
су́пчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
су́пчык |
су́пчыкі |
Р. |
су́пчыку |
су́пчыкаў |
Д. |
су́пчыку |
су́пчыкам |
В. |
су́пчык |
су́пчыкі |
Т. |
су́пчыкам |
су́пчыкамі |
М. |
су́пчыку |
су́пчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Супшы́нка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Супшы́нка |
Р. |
Супшы́нкі |
Д. |
Супшы́нцы |
В. |
Супшы́нку |
Т. |
Супшы́нкай Супшы́нкаю |
М. |
Супшы́нцы |
супы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
супы́н |
Р. |
супы́ну |
Д. |
супы́ну |
В. |
супы́н |
Т. |
супы́нам |
М. |
супы́не |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
супы́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
супы́нак |
супы́нкі |
Р. |
супы́нку |
супы́нкаў |
Д. |
супы́нку |
супы́нкам |
В. |
супы́нак |
супы́нкі |
Т. |
супы́нкам |
супы́нкамі |
М. |
супы́нку |
супы́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
супыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
супыне́нне |
супыне́нні |
Р. |
супыне́ння |
супыне́нняў |
Д. |
супыне́нню |
супыне́нням |
В. |
супыне́нне |
супыне́нні |
Т. |
супыне́ннем |
супыне́ннямі |
М. |
супыне́нні |
супыне́ннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
супы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
супы́нены |
супы́неная |
супы́ненае |
супы́неныя |
Р. |
супы́ненага |
супы́ненай супы́ненае |
супы́ненага |
супы́неных |
Д. |
супы́ненаму |
супы́ненай |
супы́ненаму |
супы́неным |
В. |
супы́нены (неадуш.) супы́ненага (адуш.) |
супы́неную |
супы́ненае |
супы́неныя (неадуш.) супы́неных (адуш.) |
Т. |
супы́неным |
супы́ненай супы́ненаю |
супы́неным |
супы́ненымі |
М. |
супы́неным |
супы́ненай |
супы́неным |
супы́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
супыні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
супыню́ся |
супы́німся |
2-я ас. |
супы́нішся |
супы́ніцеся |
3-я ас. |
супы́ніцца |
супы́няцца |
Прошлы час |
м. |
супыні́ўся |
супыні́ліся |
ж. |
супыні́лася |
н. |
супыні́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
супыні́ся |
супыні́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
супыні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.