супыне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
супыне́нне | супыне́нні | |
супыне́ння | супыне́нняў | |
супыне́нню | супыне́нням | |
супыне́нне | супыне́нні | |
супыне́ннем | супыне́ннямі | |
супыне́нні | супыне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)