Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

праўдалю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдалю́б праўдалю́бы
Р. праўдалю́ба праўдалю́баў
Д. праўдалю́бу праўдалю́бам
В. праўдалю́ба праўдалю́баў
Т. праўдалю́бам праўдалю́бамі
М. праўдалю́бе праўдалю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праўдалю́бец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдалю́бец праўдалю́бцы
Р. праўдалю́бца праўдалю́бцаў
Д. праўдалю́бцу праўдалю́бцам
В. праўдалю́бца праўдалю́бцаў
Т. праўдалю́бцам праўдалю́бцамі
М. праўдалю́бцу праўдалю́бцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праўдалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдалюбі́вы праўдалюбі́вая праўдалюбі́вае праўдалюбі́выя
Р. праўдалюбі́вага праўдалюбі́вай
праўдалюбі́вае		 праўдалюбі́вага праўдалюбі́вых
Д. праўдалюбі́ваму праўдалюбі́вай праўдалюбі́ваму праўдалюбі́вым
В. праўдалюбі́вы (неадуш.)
праўдалюбі́вага (адуш.)		 праўдалюбі́вую праўдалюбі́вае праўдалюбі́выя (неадуш.)
праўдалюбі́вых (адуш.)
Т. праўдалюбі́вым праўдалюбі́вай
праўдалюбі́ваю		 праўдалюбі́вым праўдалюбі́вымі
М. праўдалюбі́вым праўдалюбі́вай праўдалюбі́вым праўдалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

праўдалю́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдалю́бны праўдалю́бная праўдалю́бнае праўдалю́бныя
Р. праўдалю́бнага праўдалю́бнай
праўдалю́бнае		 праўдалю́бнага праўдалю́бных
Д. праўдалю́бнаму праўдалю́бнай праўдалю́бнаму праўдалю́бным
В. праўдалю́бны (неадуш.)
праўдалю́бнага (адуш.)		 праўдалю́бную праўдалю́бнае праўдалю́бныя (неадуш.)
праўдалю́бных (адуш.)
Т. праўдалю́бным праўдалю́бнай
праўдалю́бнаю		 праўдалю́бным праўдалю́бнымі
М. праўдалю́бным праўдалю́бнай праўдалю́бным праўдалю́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праўдалю́бства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праўдалю́бства
Р. праўдалю́бства
Д. праўдалю́бству
В. праўдалю́бства
Т. праўдалю́бствам
М. праўдалю́бстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пра́ўдамі-няпра́ўдамі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пра́ўдамі-няпра́ўдамі - -

Крыніцы: piskunou2012.

праўдамо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праўдамо́ўнасць
Р. праўдамо́ўнасці
Д. праўдамо́ўнасці
В. праўдамо́ўнасць
Т. праўдамо́ўнасцю
М. праўдамо́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

праўдамо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдамо́ўны праўдамо́ўная праўдамо́ўнае праўдамо́ўныя
Р. праўдамо́ўнага праўдамо́ўнай
праўдамо́ўнае		 праўдамо́ўнага праўдамо́ўных
Д. праўдамо́ўнаму праўдамо́ўнай праўдамо́ўнаму праўдамо́ўным
В. праўдамо́ўны (неадуш.)
праўдамо́ўнага (адуш.)		 праўдамо́ўную праўдамо́ўнае праўдамо́ўныя (неадуш.)
праўдамо́ўных (адуш.)
Т. праўдамо́ўным праўдамо́ўнай
праўдамо́ўнаю		 праўдамо́ўным праўдамо́ўнымі
М. праўдамо́ўным праўдамо́ўнай праўдамо́ўным праўдамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

пра́ўданька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. пра́ўданька
Р. пра́ўданькі
Д. пра́ўданьцы
В. пра́ўданьку
Т. пра́ўданькай
пра́ўданькаю
М. пра́ўданьцы

Крыніцы: piskunou2012.

праўдападабе́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праўдападабе́нства
Р. праўдападабе́нства
Д. праўдападабе́нству
В. праўдападабе́нства
Т. праўдападабе́нствам
М. праўдападабе́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.