праўдамо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдамо́ўны праўдамо́ўная праўдамо́ўнае праўдамо́ўныя
Р. праўдамо́ўнага праўдамо́ўнай
праўдамо́ўнае		 праўдамо́ўнага праўдамо́ўных
Д. праўдамо́ўнаму праўдамо́ўнай праўдамо́ўнаму праўдамо́ўным
В. праўдамо́ўны (неадуш.)
праўдамо́ўнага (адуш.)		 праўдамо́ўную праўдамо́ўнае праўдамо́ўныя (неадуш.)
праўдамо́ўных (адуш.)
Т. праўдамо́ўным праўдамо́ўнай
праўдамо́ўнаю		 праўдамо́ўным праўдамо́ўнымі
М. праўдамо́ўным праўдамо́ўнай праўдамо́ўным праўдамо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)