праўдалюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдалюбі́вы праўдалюбі́вая праўдалюбі́вае праўдалюбі́выя
Р. праўдалюбі́вага праўдалюбі́вай
праўдалюбі́вае		 праўдалюбі́вага праўдалюбі́вых
Д. праўдалюбі́ваму праўдалюбі́вай праўдалюбі́ваму праўдалюбі́вым
В. праўдалюбі́вы (неадуш.)
праўдалюбі́вага (адуш.)		 праўдалюбі́вую праўдалюбі́вае праўдалюбі́выя (неадуш.)
праўдалюбі́вых (адуш.)
Т. праўдалюбі́вым праўдалюбі́вай
праўдалюбі́ваю		 праўдалюбі́вым праўдалюбі́вымі
М. праўдалюбі́вым праўдалюбі́вай праўдалюбі́вым праўдалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)