этымалагізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
этымалагізава́нне |
| Р. |
этымалагізава́ння |
| Д. |
этымалагізава́нню |
| В. |
этымалагізава́нне |
| Т. |
этымалагізава́ннем |
| М. |
этымалагізава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымалагізава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этымалагізава́ны |
этымалагізава́ная |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя |
| Р. |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́най
этымалагізава́нае |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́ных |
| Д. |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́най |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́ным |
| В. |
этымалагізава́ны (неадуш.)
этымалагізава́нага (адуш.) |
этымалагізава́ную |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя (неадуш.)
этымалагізава́ных (адуш.) |
| Т. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най
этымалагізава́наю |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́нымі |
| М. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
этымалагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этымалагізава́ны |
этымалагізава́ная |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя |
| Р. |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́най
этымалагізава́нае |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́ных |
| Д. |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́най |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́ным |
| В. |
этымалагізава́ны (неадуш.)
этымалагізава́нага (адуш.) |
этымалагізава́ную |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя (неадуш.)
этымалагізава́ных (адуш.) |
| Т. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най
этымалагізава́наю |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́нымі |
| М. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́ных |
Кароткая форма: этымалагізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этымалагізава́ны |
этымалагізава́ная |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя |
| Р. |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́най
этымалагізава́нае |
этымалагізава́нага |
этымалагізава́ных |
| Д. |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́най |
этымалагізава́наму |
этымалагізава́ным |
| В. |
этымалагізава́ны (неадуш.)
этымалагізава́нага (адуш.) |
этымалагізава́ную |
этымалагізава́нае |
этымалагізава́ныя (неадуш.)
этымалагізава́ных (адуш.) |
| Т. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най
этымалагізава́наю |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́нымі |
| М. |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́най |
этымалагізава́ным |
этымалагізава́ных |
Кароткая форма: этымалагізава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
этымалагізу́ецца |
этымалагізу́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
этымалагізава́ўся |
этымалагізава́ліся |
| ж. |
этымалагізава́лася |
| н. |
этымалагізава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
этымалагізава́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
этымалагізу́ю |
этымалагізу́ем |
| 2-я ас. |
этымалагізу́еш |
этымалагізу́еце |
| 3-я ас. |
этымалагізу́е |
этымалагізу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
этымалагізава́ў |
этымалагізава́лі |
| ж. |
этымалагізава́ла |
| н. |
этымалагізава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
этымалагізу́й |
этымалагізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
этымалагізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымалагіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
этымалагіза́цыя |
| Р. |
этымалагіза́цыі |
| Д. |
этымалагіза́цыі |
| В. |
этымалагіза́цыю |
| Т. |
этымалагіза́цыяй
этымалагіза́цыяю |
| М. |
этымалагіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
этымалагі́чна
прыслоўе
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| этымалагі́чна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
этымалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
этымалагі́чны |
этымалагі́чная |
этымалагі́чнае |
этымалагі́чныя |
| Р. |
этымалагі́чнага |
этымалагі́чнай
этымалагі́чнае |
этымалагі́чнага |
этымалагі́чных |
| Д. |
этымалагі́чнаму |
этымалагі́чнай |
этымалагі́чнаму |
этымалагі́чным |
| В. |
этымалагі́чны (неадуш.)
этымалагі́чнага (адуш.) |
этымалагі́чную |
этымалагі́чнае |
этымалагі́чныя (неадуш.)
этымалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
этымалагі́чным |
этымалагі́чнай
этымалагі́чнаю |
этымалагі́чным |
этымалагі́чнымі |
| М. |
этымалагі́чным |
этымалагі́чнай |
этымалагі́чным |
этымалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.