шны́парнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шны́парнік |
шны́парнікі |
Р. |
шны́парніка |
шны́парнікаў |
Д. |
шны́парніку |
шны́парнікам |
В. |
шны́парніка |
шны́парнікаў |
Т. |
шны́парнікам |
шны́парнікамі |
М. |
шны́парніку |
шны́парніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
шны́парніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шны́парніца |
шны́парніцы |
Р. |
шны́парніцы |
шны́парніц |
Д. |
шны́парніцы |
шны́парніцам |
В. |
шны́парніцу |
шны́парніц |
Т. |
шны́парніцай шны́парніцаю |
шны́парніцамі |
М. |
шны́парніцы |
шны́парніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.
шны́парыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шны́паруся |
шны́парымся |
2-я ас. |
шны́парышся |
шны́парыцеся |
3-я ас. |
шны́парыцца |
шны́парацца |
Прошлы час |
м. |
шны́парыўся |
шны́парыліся |
ж. |
шны́парылася |
н. |
шны́парылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
шны́парся |
шны́парцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шны́парачыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
шны́парыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шны́пару |
шны́парым |
2-я ас. |
шны́парыш |
шны́парыце |
3-я ас. |
шны́парыць |
шны́параць |
Прошлы час |
м. |
шны́парыў |
шны́парылі |
ж. |
шны́парыла |
н. |
шны́парыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шны́пары |
шны́парыце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шны́парачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шнырава́ць
‘шныпарыць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шныру́ю |
шныру́ем |
2-я ас. |
шныру́еш |
шныру́еце |
3-я ас. |
шныру́е |
шныру́юць |
Прошлы час |
м. |
шнырава́ў |
шнырава́лі |
ж. |
шнырава́ла |
н. |
шнырава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шныру́й |
шныру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шныру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шны́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шны́ранне |
шны́ранні |
Р. |
шны́рання |
шны́ранняў |
Д. |
шны́ранню |
шны́ранням |
В. |
шны́ранне |
шны́ранні |
Т. |
шны́раннем |
шны́раннямі |
М. |
шны́ранні |
шны́раннях |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
шны́рыць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шны́ру |
шны́рым |
2-я ас. |
шны́рыш |
шны́рыце |
3-я ас. |
шны́рыць |
шны́раць |
Прошлы час |
м. |
шны́рыў |
шны́рылі |
ж. |
шны́рыла |
н. |
шны́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шны́р |
шны́рце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шны́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
шны́харыць
‘бегаць, вынюхваць (шныхарыць па чым-небудзь, у чым-небудзь, шныпарыць вачыма і без дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шны́хару |
шны́харым |
2-я ас. |
шны́харыш |
шны́харыце |
3-я ас. |
шны́харыць |
шны́хараць |
Прошлы час |
м. |
шны́харыў |
шны́харылі |
ж. |
шны́харыла |
н. |
шны́харыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
шны́хар |
шны́харце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шны́харачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шны́хаць
‘шныхаць вачыма’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
шны́хаю |
шны́хаем |
2-я ас. |
шны́хаеш |
шны́хаеце |
3-я ас. |
шны́хае |
шны́хаюць |
Прошлы час |
м. |
шны́хаў |
шны́халі |
ж. |
шны́хала |
н. |
шны́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
шны́хай |
шны́хайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
шны́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
шнэ́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
шнэ́к |
шнэ́кі |
Р. |
шнэ́ка |
шнэ́каў |
Д. |
шнэ́ку |
шнэ́кам |
В. |
шнэ́к |
шнэ́кі |
Т. |
шнэ́кам |
шнэ́камі |
М. |
шнэ́ку |
шнэ́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.