шны́ранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шны́ранне | шны́ранні | |
| шны́рання | шны́ранняў | |
| шны́ранню | шны́ранням | |
| шны́ранне | шны́ранні | |
| шны́раннем | шны́раннямі | |
| шны́ранні | шны́раннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)