шны́харыць

‘бегаць, вынюхваць (шныхарыць па чым-небудзь, у чым-небудзь, шныпарыць вачыма і без дапаўнення)’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шны́хару шны́харым
2-я ас. шны́харыш шны́харыце
3-я ас. шны́харыць шны́хараць
Прошлы час
м. шны́харыў шны́харылі
ж. шны́харыла
н. шны́харыла
Загадны лад
2-я ас. шны́хар шны́харце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шны́харачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)