Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмоухцшыэ
бвджійклмнпртфхцчш

чу́дзь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чу́дзь
Р. чу́дзі
Д. чу́дзі
В. чу́дзь
Т. чу́ддзю
М. чу́дзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Чу́дня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чу́дня
Р. Чу́дні
Д. Чу́дні
В. Чу́дню
Т. Чу́дняй
Чу́дняю
М. Чу́дні

Чудо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Чудо́ўшчына
Р. Чудо́ўшчыны
Д. Чудо́ўшчыне
В. Чудо́ўшчыну
Т. Чудо́ўшчынай
Чудо́ўшчынаю
М. Чудо́ўшчыне

чу́дскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чу́дскі чу́дская чу́дскае чу́дскія
Р. чу́дскага чу́дскай
чу́дскае		 чу́дскага чу́дскіх
Д. чу́дскаму чу́дскай чу́дскаму чу́дскім
В. чу́дскі (неадуш.)
чу́дскага (адуш.)		 чу́дскую чу́дскае чу́дскія (неадуш.)
чу́дскіх (адуш.)
Т. чу́дскім чу́дскай
чу́дскаю		 чу́дскім чу́дскімі
М. чу́дскім чу́дскай чу́дскім чу́дскіх

Іншыя варыянты: чудскі́.

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

чудскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чудскі́ чудска́я чудско́е чудскі́я
Р. чудско́га чудско́й
чудско́е		 чудско́га чудскі́х
Д. чудско́му чудско́й чудско́му чудскі́м
В. чудскі́
чудско́га		 чудску́ю чудско́е чудскі́я
Т. чудскі́м чудско́й
чудско́ю		 чудскі́м чудскі́мі
М. чудскі́м чудско́й чудскі́м чудскі́х

Іншыя варыянты: чу́дскі.

Крыніцы: tsblm1996.

чужаапыле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. чужаапыле́нне
Р. чужаапыле́ння
Д. чужаапыле́нню
В. чужаапыле́нне
Т. чужаапыле́ннем
М. чужаапыле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

чужава́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. чужава́тасць
Р. чужава́тасці
Д. чужава́тасці
В. чужава́тасць
Т. чужава́тасцю
М. чужава́тасці

Крыніцы: piskunou2012.

чужава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чужава́ты чужава́тая чужава́тае чужава́тыя
Р. чужава́тага чужава́тай
чужава́тае		 чужава́тага чужава́тых
Д. чужава́таму чужава́тай чужава́таму чужава́тым
В. чужава́ты (неадуш.)
чужава́тага (адуш.)		 чужава́тую чужава́тае чужава́тыя (неадуш.)
чужава́тых (адуш.)
Т. чужава́тым чужава́тай
чужава́таю		 чужава́тым чужава́тымі
М. чужава́тым чужава́тай чужава́тым чужава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

чужаве́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужаве́р чужаве́ры
Р. чужаве́ра чужаве́раў
Д. чужаве́ру чужаве́рам
В. чужаве́ра чужаве́раў
Т. чужаве́рам чужаве́рамі
М. чужаве́ру чужаве́рах

Крыніцы: piskunou2012.

чужаве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужаве́рнік чужаве́рнікі
Р. чужаве́рніка чужаве́рнікаў
Д. чужаве́рніку чужаве́рнікам
В. чужаве́рніка чужаве́рнікаў
Т. чужаве́рнікам чужаве́рнікамі
М. чужаве́рніку чужаве́рніках

Крыніцы: piskunou2012.