чужаве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чужаве́рнік чужаве́рнікі
Р. чужаве́рніка чужаве́рнікаў
Д. чужаве́рніку чужаве́рнікам
В. чужаве́рніка чужаве́рнікаў
Т. чужаве́рнікам чужаве́рнікамі
М. чужаве́рніку чужаве́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)