чужаве́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| чужаве́рнік | чужаве́рнікі | |
| чужаве́рніка | чужаве́рнікаў | |
| чужаве́рніку | чужаве́рнікам | |
| чужаве́рніка | чужаве́рнікаў | |
| чужаве́рнікам | чужаве́рнікамі | |
| чужаве́рніку | чужаве́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)