укалы́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укалы́хванне | |
укалы́хвання | |
укалы́хванню | |
укалы́хванне | |
укалы́хваннем | |
укалы́хванні |
Крыніцы:
укалы́хванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укалы́хванне | |
укалы́хвання | |
укалы́хванню | |
укалы́хванне | |
укалы́хваннем | |
укалы́хванні |
Крыніцы:
укалы́хвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
укалы́хваюся | укалы́хваемся | |
укалы́хваешся | укалы́хваецеся | |
укалы́хваецца | укалы́хваюцца | |
Прошлы час | ||
укалы́хваўся | укалы́хваліся | |
укалы́хвалася | ||
укалы́хвалася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
укалы́хваючыся |
Крыніцы:
укалы́хваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
укалы́хваю | укалы́хваем | |
укалы́хваеш | укалы́хваеце | |
укалы́хвае | укалы́хваюць | |
Прошлы час | ||
укалы́хваў | укалы́хвалі | |
укалы́хвала | ||
укалы́хвала | ||
Загадны лад | ||
укалы́хвай | укалы́хвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
укалы́хваючы |
Крыніцы:
укаменава́ць
‘пабіць каго-небудзь камянямі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
укамяну́ю | укамяну́ем | |
укамяну́еш | укамяну́еце | |
укамяну́е | укамяну́юць | |
Прошлы час | ||
укаменава́ў | укаменава́лі | |
укаменава́ла | ||
укаменава́ла | ||
Загадны лад | ||
укамяну́й | укамяну́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
укаменава́ўшы |
Крыніцы:
укампанава́ны
прыметнік, адносны
укампанава́ны | укампанава́ная | укампанава́нае | укампанава́ныя | |
укампанава́нага | укампанава́най укампанава́нае |
укампанава́нага | укампанава́ных | |
укампанава́наму | укампанава́най | укампанава́наму | укампанава́ным | |
укампанава́ны ( укампанава́нага ( |
укампанава́ную | укампанава́нае | укампанава́ныя ( укампанава́ных ( |
|
укампанава́ным | укампанава́най укампанава́наю |
укампанава́ным | укампанава́нымі | |
укампанава́ным | укампанава́най | укампанава́ным | укампанава́ных |
Крыніцы:
укампанава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
укампанава́ны | укампанава́ная | укампанава́нае | укампанава́ныя | |
укампанава́нага | укампанава́най укампанава́нае |
укампанава́нага | укампанава́ных | |
укампанава́наму | укампанава́най | укампанава́наму | укампанава́ным | |
укампанава́ны ( укампанава́нага ( |
укампанава́ную | укампанава́нае | укампанава́ныя ( укампанава́ных ( |
|
укампанава́ным | укампанава́най укампанава́наю |
укампанава́ным | укампанава́нымі | |
укампанава́ным | укампанава́най | укампанава́ным | укампанава́ных |
Кароткая форма: укампанава́на.
Крыніцы:
укампанава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
укампану́ю | укампану́ем | |
укампану́еш | укампану́еце | |
укампану́е | укампану́юць | |
Прошлы час | ||
укампанава́ў | укампанава́лі | |
укампанава́ла | ||
укампанава́ла | ||
Загадны лад | ||
укампану́й | укампану́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
укампанава́ўшы |
Крыніцы:
укамплектава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
укамплектава́насць | |
укамплектава́насці | |
укамплектава́насці | |
укамплектава́насць | |
укамплектава́насцю | |
укамплектава́насці |
Крыніцы:
укамплектава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укамплектава́нне | |
укамплектава́ння | |
укамплектава́нню | |
укамплектава́нне | |
укамплектава́ннем | |
укамплектава́нні |
Крыніцы:
укамплектава́ны
прыметнік, адносны
укамплектава́ны | укамплектава́ная | укамплектава́нае | укамплектава́ныя | |
укамплектава́нага | укамплектава́най укамплектава́нае |
укамплектава́нага | укамплектава́ных | |
укамплектава́наму | укамплектава́най | укамплектава́наму | укамплектава́ным | |
укамплектава́ны ( укамплектава́нага ( |
укамплектава́ную | укамплектава́нае | укамплектава́ныя ( укамплектава́ных ( |
|
укамплектава́ным | укамплектава́най укамплектава́наю |
укамплектава́ным | укамплектава́нымі | |
укамплектава́ным | укамплектава́най | укамплектава́ным | укамплектава́ных |
Крыніцы: