укамплектава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| укамплектава́нне | |
| укамплектава́ння | |
| укамплектава́нню | |
| укамплектава́нне | |
| укамплектава́ннем | |
| укамплектава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)