укамплектава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
укамплектава́нне | |
укамплектава́ння | |
укамплектава́нню | |
укамплектава́нне | |
укамплектава́ннем | |
укамплектава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)