узру́мзацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узру́мзаюся |
узру́мзаемся |
| 2-я ас. |
узру́мзаешся |
узру́мзаецеся |
| 3-я ас. |
узру́мзаецца |
узру́мзаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
узру́мзаўся |
узру́мзаліся |
| ж. |
узру́мзалася |
| н. |
узру́мзалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узру́мзайся |
узру́мзайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узру́мзаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узруне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узруне́е |
узруне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узруне́ў |
узруне́лі |
| ж. |
узруне́ла |
| н. |
узруне́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узруне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́піцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узру́плюся |
узру́пімся |
| 2-я ас. |
узру́пішся |
узру́піцеся |
| 3-я ас. |
узру́піцца |
узру́пяцца |
| Прошлы час |
| м. |
узру́піўся |
узру́піліся |
| ж. |
узру́пілася |
| н. |
узру́пілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узру́пся |
узру́пцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узру́піўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́піць
‘занепакоiць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узру́піць |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
узру́піла |
Крыніцы:
piskunou2012.
узрухну́ць
‘ссунуць, зрушыць,скрануць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узрухну́ |
узрухнё́м |
| 2-я ас. |
узрухне́ш |
узрухняце́ |
| 3-я ас. |
узрухне́ |
узрухну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
узрухну́ў |
узрухну́лі |
| ж. |
узрухну́ла |
| н. |
узрухну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узрухні́ |
узрухні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узрухну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́чніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узру́чніцца |
- |
| Прошлы час |
| м. |
- |
- |
| ж. |
- |
| н. |
узру́чнілася |
Крыніцы:
piskunou2012.
узру́чніць
‘зрабіць што-небудзь зручнейшым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узру́чню |
узру́чнім |
| 2-я ас. |
узру́чніш |
узру́чніце |
| 3-я ас. |
узру́чніць |
узру́чняць |
| Прошлы час |
| м. |
узру́чніў |
узру́чнілі |
| ж. |
узру́чніла |
| н. |
узру́чніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узру́чні |
узру́чніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узру́чніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узручня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узручня́ецца |
узручня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
узручня́ўся |
узручня́ліся |
| ж. |
узручня́лася |
| н. |
узручня́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узручня́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узручня́ць
‘рабіць што-небудзь зручнейшым’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узручня́ю |
узручня́ем |
| 2-я ас. |
узручня́еш |
узручня́еце |
| 3-я ас. |
узручня́е |
узручня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узручня́ў |
узручня́лі |
| ж. |
узручня́ла |
| н. |
узручня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узручня́й |
узручня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узручня́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.