Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узру́мзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́мзаюся узру́мзаемся
2-я ас. узру́мзаешся узру́мзаецеся
3-я ас. узру́мзаецца узру́мзаюцца
Прошлы час
м. узру́мзаўся узру́мзаліся
ж. узру́мзалася
н. узру́мзалася
Загадны лад
2-я ас. узру́мзайся узру́мзайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́мзаўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

узруне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узруне́лы узруне́лая узруне́лае узруне́лыя
Р. узруне́лага узруне́лай
узруне́лае
узруне́лага узруне́лых
Д. узруне́ламу узруне́лай узруне́ламу узруне́лым
В. узруне́лы (неадуш.)
узруне́лага (адуш.)
узруне́лую узруне́лае узруне́лыя (неадуш.)
узруне́лых (адуш.)
Т. узруне́лым узруне́лай
узруне́лаю
узруне́лым узруне́лымі
М. узруне́лым узруне́лай узруне́лым узруне́лых

Крыніцы: piskunou2012.

узруне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узруне́е узруне́юць
Прошлы час
м. узруне́ў узруне́лі
ж. узруне́ла
н. узруне́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час узруне́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узру́піцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́плюся узру́пімся
2-я ас. узру́пішся узру́піцеся
3-я ас. узру́піцца узру́пяцца
Прошлы час
м. узру́піўся узру́піліся
ж. узру́пілася
н. узру́пілася
Загадны лад
2-я ас. узру́пся узру́пцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́піўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

узру́піць

‘занепакоiць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узру́піць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. узру́піла

Крыніцы: piskunou2012.

узрухну́ць

‘ссунуць, зрушыць,скрануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узрухну́ узрухнё́м
2-я ас. узрухне́ш узрухняце́
3-я ас. узрухне́ узрухну́ць
Прошлы час
м. узрухну́ў узрухну́лі
ж. узрухну́ла
н. узрухну́ла
Загадны лад
2-я ас. узрухні́ узрухні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узрухну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узру́чніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узру́чніцца -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. узру́чнілася

Крыніцы: piskunou2012.

узру́чніць

‘зрабіць што-небудзь зручнейшым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узру́чню узру́чнім
2-я ас. узру́чніш узру́чніце
3-я ас. узру́чніць узру́чняць
Прошлы час
м. узру́чніў узру́чнілі
ж. узру́чніла
н. узру́чніла
Загадны лад
2-я ас. узру́чні узру́чніце
Дзеепрыслоўе
прош. час узру́чніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

узручня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узручня́ецца узручня́юцца
Прошлы час
м. узручня́ўся узручня́ліся
ж. узручня́лася
н. узручня́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час узручня́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

узручня́ць

‘рабіць што-небудзь зручнейшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узручня́ю узручня́ем
2-я ас. узручня́еш узручня́еце
3-я ас. узручня́е узручня́юць
Прошлы час
м. узручня́ў узручня́лі
ж. узручня́ла
н. узручня́ла
Загадны лад
2-я ас. узручня́й узручня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узручня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.