узру́чніць
‘зрабіць што-небудзь зручнейшым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| узру́чню | узру́чнім | |
| узру́чніш | узру́чніце | |
| узру́чніць | узру́чняць | |
| Прошлы час | ||
| узру́чніў | узру́чнілі | |
| узру́чніла | ||
| узру́чніла | ||
| Загадны лад | ||
| узру́чні | узру́чніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узру́чніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)