узрухну́ць
‘ссунуць, зрушыць,скрануць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| узрухну́ | узрухнё́м | |
| узрухне́ш | узрухняце́ | |
| узрухне́ | узрухну́ць | |
| Прошлы час | ||
| узрухну́ў | узрухну́лі | |
| узрухну́ла | ||
| узрухну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| узрухні́ | узрухні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узрухну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)