узручня́ць

‘рабіць што-небудзь зручнейшым’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узручня́ю узручня́ем
2-я ас. узручня́еш узручня́еце
3-я ас. узручня́е узручня́юць
Прошлы час
м. узручня́ў узручня́лі
ж. узручня́ла
н. узручня́ла
Загадны лад
2-я ас. узручня́й узручня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час узручня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)