сургу́ч
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сургу́ч |
Р. |
сургучу́ |
Д. |
сургучу́ |
В. |
сургу́ч |
Т. |
сургучо́м |
М. |
сургучы́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сургу́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сургу́чны |
сургу́чная |
сургу́чнае |
сургу́чныя |
Р. |
сургу́чнага |
сургу́чнай сургу́чнае |
сургу́чнага |
сургу́чных |
Д. |
сургу́чнаму |
сургу́чнай |
сургу́чнаму |
сургу́чным |
В. |
сургу́чны (неадуш.) сургу́чнага (адуш.) |
сургу́чную |
сургу́чнае |
сургу́чныя (неадуш.) сургу́чных (адуш.) |
Т. |
сургу́чным |
сургу́чнай сургу́чнаю |
сургу́чным |
сургу́чнымі |
М. |
сургу́чным |
сургу́чнай |
сургу́чным |
сургу́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сурдака́мера
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сурдака́мера |
сурдака́меры |
Р. |
сурдака́меры |
сурдака́мер |
Д. |
сурдака́меры |
сурдака́мерам |
В. |
сурдака́меру |
сурдака́меры |
Т. |
сурдака́мерай сурдака́мераю |
сурдака́мерамі |
М. |
сурдака́меры |
сурдака́мерах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сурдака́мерны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сурдака́мерны |
сурдака́мерная |
сурдака́мернае |
сурдака́мерныя |
Р. |
сурдака́мернага |
сурдака́мернай сурдака́мернае |
сурдака́мернага |
сурдака́мерных |
Д. |
сурдака́мернаму |
сурдака́мернай |
сурдака́мернаму |
сурдака́мерным |
В. |
сурдака́мерны (неадуш.) сурдака́мернага (адуш.) |
сурдака́мерную |
сурдака́мернае |
сурдака́мерныя (неадуш.) сурдака́мерных (адуш.) |
Т. |
сурдака́мерным |
сурдака́мернай сурдака́мернаю |
сурдака́мерным |
сурдака́мернымі |
М. |
сурдака́мерным |
сурдака́мернай |
сурдака́мерным |
сурдака́мерных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
сурдалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сурдалагі́чны |
сурдалагі́чная |
сурдалагі́чнае |
сурдалагі́чныя |
Р. |
сурдалагі́чнага |
сурдалагі́чнай сурдалагі́чнае |
сурдалагі́чнага |
сурдалагі́чных |
Д. |
сурдалагі́чнаму |
сурдалагі́чнай |
сурдалагі́чнаму |
сурдалагі́чным |
В. |
сурдалагі́чны (неадуш.) сурдалагі́чнага (адуш.) |
сурдалагі́чную |
сурдалагі́чнае |
сурдалагі́чныя (неадуш.) сурдалагі́чных (адуш.) |
Т. |
сурдалагі́чным |
сурдалагі́чнай сурдалагі́чнаю |
сурдалагі́чным |
сурдалагі́чнымі |
М. |
сурдалагі́чным |
сурдалагі́чнай |
сурдалагі́чным |
сурдалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сурдало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
сурдало́гія |
Р. |
сурдало́гіі |
Д. |
сурдало́гіі |
В. |
сурдало́гію |
Т. |
сурдало́гіяй сурдало́гіяю |
М. |
сурдало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сурдапедагагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сурдапедагагі́чны |
сурдапедагагі́чная |
сурдапедагагі́чнае |
сурдапедагагі́чныя |
Р. |
сурдапедагагі́чнага |
сурдапедагагі́чнай сурдапедагагі́чнае |
сурдапедагагі́чнага |
сурдапедагагі́чных |
Д. |
сурдапедагагі́чнаму |
сурдапедагагі́чнай |
сурдапедагагі́чнаму |
сурдапедагагі́чным |
В. |
сурдапедагагі́чны (неадуш.) сурдапедагагі́чнага (адуш.) |
сурдапедагагі́чную |
сурдапедагагі́чнае |
сурдапедагагі́чныя (неадуш.) сурдапедагагі́чных (адуш.) |
Т. |
сурдапедагагі́чным |
сурдапедагагі́чнай сурдапедагагі́чнаю |
сурдапедагагі́чным |
сурдапедагагі́чнымі |
М. |
сурдапедагагі́чным |
сурдапедагагі́чнай |
сурдапедагагі́чным |
сурдапедагагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
сурдапедаго́г
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сурдапедаго́г |
сурдапедаго́гі |
Р. |
сурдапедаго́га |
сурдапедаго́гаў |
Д. |
сурдапедаго́гу |
сурдапедаго́гам |
В. |
сурдапедаго́га |
сурдапедаго́гаў |
Т. |
сурдапедаго́гам |
сурдапедаго́гамі |
М. |
сурдапедаго́гу |
сурдапедаго́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.