сургу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сургу́чны сургу́чная сургу́чнае сургу́чныя
Р. сургу́чнага сургу́чнай
сургу́чнае		 сургу́чнага сургу́чных
Д. сургу́чнаму сургу́чнай сургу́чнаму сургу́чным
В. сургу́чны (неадуш.)
сургу́чнага (адуш.)		 сургу́чную сургу́чнае сургу́чныя (неадуш.)
сургу́чных (адуш.)
Т. сургу́чным сургу́чнай
сургу́чнаю		 сургу́чным сургу́чнымі
М. сургу́чным сургу́чнай сургу́чным сургу́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)