сувы́мераць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сувы́мераю |
сувы́мераем |
| 2-я ас. |
сувы́мераеш |
сувы́мераеце |
| 3-я ас. |
сувы́мерае |
сувы́мераюць |
| Прошлы час |
| м. |
сувы́мераў |
сувы́мералі |
| ж. |
сувы́мерала |
| н. |
сувы́мерала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сувы́мерай |
сувы́мерайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
сувы́мераўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувыме́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| сувыме́рна |
- |
- |
сувыме́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сувыме́рнасць |
| Р. |
сувыме́рнасці |
| Д. |
сувыме́рнасці |
| В. |
сувыме́рнасць |
| Т. |
сувыме́рнасцю |
| М. |
сувыме́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувыме́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сувыме́рнік |
сувыме́рнікі |
| Р. |
сувыме́рніка |
сувыме́рнікаў |
| Д. |
сувыме́рніку |
сувыме́рнікам |
| В. |
сувыме́рнік |
сувыме́рнікі |
| Т. |
сувыме́рнікам |
сувыме́рнікамі |
| М. |
сувыме́рніку |
сувыме́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сувыме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сувыме́рны |
сувыме́рная |
сувыме́рнае |
сувыме́рныя |
| Р. |
сувыме́рнага |
сувыме́рнай сувыме́рнае |
сувыме́рнага |
сувыме́рных |
| Д. |
сувыме́рнаму |
сувыме́рнай |
сувыме́рнаму |
сувыме́рным |
| В. |
сувыме́рны (неадуш.) сувыме́рнага (адуш.) |
сувыме́рную |
сувыме́рнае |
сувыме́рныя (неадуш.) сувыме́рных (адуш.) |
| Т. |
сувыме́рным |
сувыме́рнай сувыме́рнаю |
сувыме́рным |
сувыме́рнымі |
| М. |
сувыме́рным |
сувыме́рнай |
сувыме́рным |
сувыме́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувымяра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
сувымяра́ецца |
сувымяра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
сувымяра́ўся |
сувымяра́ліся |
| ж. |
сувымяра́лася |
| н. |
сувымяра́лася |
Крыніцы:
sbm2012.
сувымяра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сувымяра́ю |
сувымяра́ем |
| 2-я ас. |
сувымяра́еш |
сувымяра́еце |
| 3-я ас. |
сувымяра́е |
сувымяра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
сувымяра́ў |
сувымяра́лі |
| ж. |
сувымяра́ла |
| н. |
сувымяра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
сувымяра́й |
сувымяра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
сувымяра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувымярэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сувымярэ́нне |
| Р. |
сувымярэ́ння |
| Д. |
сувымярэ́нню |
| В. |
сувымярэ́нне |
| Т. |
сувымярэ́ннем |
| М. |
сувымярэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувязі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сувязі́ст |
сувязі́сты |
| Р. |
сувязі́ста |
сувязі́стаў |
| Д. |
сувязі́сту |
сувязі́стам |
| В. |
сувязі́ста |
сувязі́стаў |
| Т. |
сувязі́стам |
сувязі́стамі |
| М. |
сувязі́сце |
сувязі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувязі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сувязі́стка |
сувязі́сткі |
| Р. |
сувязі́сткі |
сувязі́стак |
| Д. |
сувязі́стцы |
сувязі́сткам |
| В. |
сувязі́стку |
сувязі́стак |
| Т. |
сувязі́сткай сувязі́сткаю |
сувязі́сткамі |
| М. |
сувязі́стцы |
сувязі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.