сувы́мераць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сувы́мераю |
сувы́мераем |
2-я ас. |
сувы́мераеш |
сувы́мераеце |
3-я ас. |
сувы́мерае |
сувы́мераюць |
Прошлы час |
м. |
сувы́мераў |
сувы́мералі |
ж. |
сувы́мерала |
н. |
сувы́мерала |
Загадны лад |
2-я ас. |
сувы́мерай |
сувы́мерайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сувы́мераўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувыме́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
сувыме́рна |
- |
- |
сувыме́рнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сувыме́рнасць |
Р. |
сувыме́рнасці |
Д. |
сувыме́рнасці |
В. |
сувыме́рнасць |
Т. |
сувыме́рнасцю |
М. |
сувыме́рнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувыме́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувыме́рнік |
сувыме́рнікі |
Р. |
сувыме́рніка |
сувыме́рнікаў |
Д. |
сувыме́рніку |
сувыме́рнікам |
В. |
сувыме́рнік |
сувыме́рнікі |
Т. |
сувыме́рнікам |
сувыме́рнікамі |
М. |
сувыме́рніку |
сувыме́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сувыме́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сувыме́рны |
сувыме́рная |
сувыме́рнае |
сувыме́рныя |
Р. |
сувыме́рнага |
сувыме́рнай сувыме́рнае |
сувыме́рнага |
сувыме́рных |
Д. |
сувыме́рнаму |
сувыме́рнай |
сувыме́рнаму |
сувыме́рным |
В. |
сувыме́рны (неадуш.) сувыме́рнага (адуш.) |
сувыме́рную |
сувыме́рнае |
сувыме́рныя (неадуш.) сувыме́рных (адуш.) |
Т. |
сувыме́рным |
сувыме́рнай сувыме́рнаю |
сувыме́рным |
сувыме́рнымі |
М. |
сувыме́рным |
сувыме́рнай |
сувыме́рным |
сувыме́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувымяра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
сувымяра́ецца |
сувымяра́юцца |
Прошлы час |
м. |
сувымяра́ўся |
сувымяра́ліся |
ж. |
сувымяра́лася |
н. |
сувымяра́лася |
Крыніцы:
sbm2012.
сувымяра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сувымяра́ю |
сувымяра́ем |
2-я ас. |
сувымяра́еш |
сувымяра́еце |
3-я ас. |
сувымяра́е |
сувымяра́юць |
Прошлы час |
м. |
сувымяра́ў |
сувымяра́лі |
ж. |
сувымяра́ла |
н. |
сувымяра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
сувымяра́й |
сувымяра́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сувымяра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувымярэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сувымярэ́нне |
Р. |
сувымярэ́ння |
Д. |
сувымярэ́нню |
В. |
сувымярэ́нне |
Т. |
сувымярэ́ннем |
М. |
сувымярэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сувязі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувязі́ст |
сувязі́сты |
Р. |
сувязі́ста |
сувязі́стаў |
Д. |
сувязі́сту |
сувязі́стам |
В. |
сувязі́ста |
сувязі́стаў |
Т. |
сувязі́стам |
сувязі́стамі |
М. |
сувязі́сце |
сувязі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сувязі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сувязі́стка |
сувязі́сткі |
Р. |
сувязі́сткі |
сувязі́стак |
Д. |
сувязі́стцы |
сувязі́сткам |
В. |
сувязі́стку |
сувязі́стак |
Т. |
сувязі́сткай сувязі́сткаю |
сувязі́сткамі |
М. |
сувязі́стцы |
сувязі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.