кіпцюра́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кіпцюра́сты |
кіпцюра́стая |
кіпцюра́стае |
кіпцюра́стыя |
Р. |
кіпцюра́стага |
кіпцюра́стай кіпцюра́стае |
кіпцюра́стага |
кіпцюра́стых |
Д. |
кіпцюра́стаму |
кіпцюра́стай |
кіпцюра́стаму |
кіпцюра́стым |
В. |
кіпцюра́сты (неадуш.) кіпцюра́стага (адуш.) |
кіпцюра́стую |
кіпцюра́стае |
кіпцюра́стыя (неадуш.) кіпцюра́стых (адуш.) |
Т. |
кіпцюра́стым |
кіпцюра́стай кіпцюра́стаю |
кіпцюра́стым |
кіпцюра́стымі |
М. |
кіпцюра́стым |
кіпцюра́стай |
кіпцюра́стым |
кіпцюра́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кіпцю́рык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кіпцю́рык |
кіпцю́рыкі |
Р. |
кіпцю́рыка |
кіпцю́рыкаў |
Д. |
кіпцю́рыку |
кіпцю́рыкам |
В. |
кіпцю́рык |
кіпцю́рыкі |
Т. |
кіпцю́рыкам |
кіпцю́рыкамі |
М. |
кіпцю́рыку |
кіпцю́рыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кіпяці́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кіпяці́льнік |
кіпяці́льнікі |
Р. |
кіпяці́льніка |
кіпяці́льнікаў |
Д. |
кіпяці́льніку |
кіпяці́льнікам |
В. |
кіпяці́льнік |
кіпяці́льнікі |
Т. |
кіпяці́льнікам |
кіпяці́льнікамі |
М. |
кіпяці́льніку |
кіпяці́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.