ківа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ківа́нне | |
ківа́ння | |
ківа́нню | |
ківа́нне | |
ківа́ннем | |
ківа́нні |
Крыніцы:
ківа́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ківа́нне | |
ківа́ння | |
ківа́нню | |
ківа́нне | |
ківа́ннем | |
ківа́нні |
Крыніцы:
Ківа́нцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ківа́нцы | |
Ківа́нцаў | |
Ківа́нцам | |
Ківа́нцы | |
Ківа́нцамі | |
Ківа́нцах |
Ківа́цічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Ківа́цічы | |
Ківа́ціч Ківа́цічаў |
|
Ківа́цічам | |
Ківа́цічы | |
Ківа́цічамі | |
Ківа́цічах |
ківа́цкі
прыметнік, якасны
ківа́цкі | ківа́цкая | ківа́цкае | ківа́цкія | |
ківа́цкага | ківа́цкай ківа́цкае |
ківа́цкага | ківа́цкіх | |
ківа́цкаму | ківа́цкай | ківа́цкаму | ківа́цкім | |
ківа́цкі ( ківа́цкага ( |
ківа́цкую | ківа́цкае | ківа́цкія ( ківа́цкіх ( |
|
ківа́цкім | ківа́цкай ківа́цкаю |
ківа́цкім | ківа́цкімі | |
ківа́цкім | ківа́цкай | ківа́цкім | ківа́цкіх |
Крыніцы:
ківа́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ківа́юся | ківа́емся | |
ківа́ешся | ківа́ецеся | |
ківа́ецца | ківа́юцца | |
Прошлы час | ||
ківа́ўся | ківа́ліся | |
ківа́лася | ||
ківа́лася | ||
Загадны лад | ||
ківа́йся | ківа́йцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
ківа́ючыся |
Крыніцы:
ківа́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ківа́ю | ківа́ем | |
ківа́еш | ківа́еце | |
ківа́е | ківа́юць | |
Прошлы час | ||
ківа́ў | ківа́лі | |
ківа́ла | ||
ківа́ла | ||
Загадны лад | ||
ківа́й | ківа́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ківа́ючы |
Крыніцы:
Ківа́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Ківа́чына | |
Ківа́чына | |
Ківа́чыну | |
Ківа́чына | |
Ківа́чынам | |
Ківа́чыне |
кі́вер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кі́вер | кі́веры | |
кі́вера | кі́вераў | |
кі́веру | кі́верам | |
кі́вер | кі́веры | |
кі́верам | кі́верамі | |
кі́веры | кі́верах |
Крыніцы:
кі́верны
прыметнік, адносны
кі́верны | кі́верная | кі́вернае | кі́верныя | |
кі́вернага | кі́вернай кі́вернае |
кі́вернага | кі́верных | |
кі́вернаму | кі́вернай | кі́вернаму | кі́верным | |
кі́верны кі́вернага |
кі́верную | кі́вернае | кі́верныя кі́верных |
|
кі́верным | кі́вернай кі́вернаю |
кі́верным | кі́вернымі | |
кі́верным | кі́вернай | кі́верным | кі́верных |
Крыніцы:
кі́ві
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
кі́ві | кі́ві | |
кі́ві | кі́ві | |
кі́ві | кі́ві | |
кі́ві | кі́ві | |
кі́ві | кі́ві | |
кі́ві | кі́ві |
Крыніцы: