касала́піць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
касала́плю |
касала́пім |
2-я ас. |
касала́піш |
касала́піце |
3-я ас. |
касала́піць |
касала́пяць |
Прошлы час |
м. |
касала́піў |
касала́пілі |
ж. |
касала́піла |
н. |
касала́піла |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
касала́пячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
касала́пы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
касала́пы |
касала́пая |
касала́пае |
касала́пыя |
Р. |
касала́пага |
касала́пай касала́пае |
касала́пага |
касала́пых |
Д. |
касала́паму |
касала́пай |
касала́паму |
касала́пым |
В. |
касала́пы (неадуш.) касала́пага (адуш.) |
касала́пую |
касала́пае |
касала́пыя (неадуш.) касала́пых (адуш.) |
Т. |
касала́пым |
касала́пай касала́паю |
касала́пым |
касала́пымі |
М. |
касала́пым |
касала́пай |
касала́пым |
касала́пых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
касану́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
касану́ |
касанё́м |
2-я ас. |
касане́ш |
касаняце́ |
3-я ас. |
касане́ |
касану́ць |
Прошлы час |
м. |
касану́ў |
касану́лі |
ж. |
касану́ла |
н. |
касану́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
касані́ |
касані́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
касану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Каса́р
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Каса́р |
Р. |
Касара́ |
Д. |
Касару́ |
В. |
Каса́р |
Т. |
Касаро́м |
М. |
Касары́ |
каса́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каса́рка |
каса́ркі |
Р. |
каса́ркі |
каса́рак |
Д. |
каса́рцы |
каса́ркам |
В. |
каса́рку |
каса́ркі |
Т. |
каса́ркай каса́ркаю |
каса́ркамі |
М. |
каса́рцы |
каса́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Касаро́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Касаро́ва |
Р. |
Касаро́ва |
Д. |
Касаро́ву |
В. |
Касаро́ва |
Т. |
Касаро́вам |
М. |
Касаро́ве |
касаро́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
касаро́ты |
касаро́тая |
касаро́тае |
касаро́тыя |
Р. |
касаро́тага |
касаро́тай касаро́тае |
касаро́тага |
касаро́тых |
Д. |
касаро́таму |
касаро́тай |
касаро́таму |
касаро́тым |
В. |
касаро́ты (неадуш.) касаро́тага (адуш.) |
касаро́тую |
касаро́тае |
касаро́тыя (неадуш.) касаро́тых (адуш.) |
Т. |
касаро́тым |
касаро́тай касаро́таю |
касаро́тым |
касаро́тымі |
М. |
касаро́тым |
касаро́тай |
касаро́тым |
касаро́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
каса́рства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каса́рства |
Р. |
каса́рства |
Д. |
каса́рству |
В. |
каса́рства |
Т. |
каса́рствам |
М. |
каса́рстве |
Крыніцы:
piskunou2012.
Касары́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Касары́ |
Р. |
Касаро́ў |
Д. |
Касара́м |
В. |
Касары́ |
Т. |
Касара́мі |
М. |
Касара́х |