збурбо́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
збурбо́лены |
збурбо́леная |
збурбо́ленае |
збурбо́леныя |
Р. |
збурбо́ленага |
збурбо́ленай збурбо́ленае |
збурбо́ленага |
збурбо́леных |
Д. |
збурбо́ленаму |
збурбо́ленай |
збурбо́ленаму |
збурбо́леным |
В. |
збурбо́лены (неадуш.) збурбо́ленага (адуш.) |
збурбо́леную |
збурбо́ленае |
збурбо́леныя (неадуш.) збурбо́леных (адуш.) |
Т. |
збурбо́леным |
збурбо́ленай збурбо́ленаю |
збурбо́леным |
збурбо́ленымі |
М. |
збурбо́леным |
збурбо́ленай |
збурбо́леным |
збурбо́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
збурбо́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збурбо́лю |
збурбо́лім |
2-я ас. |
збурбо́ліш |
збурбо́ліце |
3-я ас. |
збурбо́ліць |
збурбо́ляць |
Прошлы час |
м. |
збурбо́ліў |
збурбо́лілі |
ж. |
збурбо́ліла |
н. |
збурбо́ліла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збурбо́ль |
збурбо́льце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збурбо́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збурча́ць
‘прабурчаць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збурчу́ |
збурчы́м |
2-я ас. |
збурчы́ш |
збурчыце́ |
3-я ас. |
збурчы́ць |
збурча́ць |
Прошлы час |
м. |
збурча́ў |
збурча́лі |
ж. |
збурча́ла |
н. |
збурча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збурчы́ |
збурчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збурча́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збуру́ |
збу́рым |
2-я ас. |
збу́рыш |
збу́рыце |
3-я ас. |
збу́рыць |
збу́раць |
Прошлы час |
м. |
збуры́ў |
збуры́лі |
ж. |
збуры́ла |
н. |
збуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збуры́ |
збуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
збурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
збурэ́нне |
Р. |
збурэ́ння |
Д. |
збурэ́нню |
В. |
збурэ́нне |
Т. |
збурэ́ннем |
М. |
збурэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
збурэ́ць
‘пабурэць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
збурэ́е |
збурэ́юць |
Прошлы час |
м. |
збурэ́ў |
збурэ́лі |
ж. |
збурэ́ла |
н. |
збурэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збурэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збутле́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
збутле́е |
збутле́юць |
Прошлы час |
м. |
збутле́ў |
збутле́лі |
ж. |
збутле́ла |
н. |
збутле́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збутле́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збуўды́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збуўды́ру |
збуўды́рым |
2-я ас. |
збуўды́рыш |
збуўды́рыце |
3-я ас. |
збуўды́рыць |
збуўды́раць |
Прошлы час |
м. |
збуўды́рыў |
збуўды́рылі |
ж. |
збуўды́рыла |
н. |
збуўды́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збуўды́р |
збуўды́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збуўды́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
збухма́ціць
‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь бухматым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
збухма́чу |
збухма́цім |
2-я ас. |
збухма́ціш |
збухма́ціце |
3-я ас. |
збухма́ціць |
збухма́цяць |
Прошлы час |
м. |
збухма́ціў |
збухма́цілі |
ж. |
збухма́ціла |
н. |
збухма́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
збухма́ць |
збухма́цьце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
збухма́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.