збуры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. збуру́ збу́рым
2-я ас. збу́рыш збу́рыце
3-я ас. збу́рыць збу́раць
Прошлы час
м. збуры́ў збуры́лі
ж. збуры́ла
н. збуры́ла
Загадны лад
2-я ас. збуры́ збуры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час збуры́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)