збурэ́ць
‘пабурэць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| збурэ́е | збурэ́юць | |
| Прошлы час | ||
| збурэ́ў | збурэ́лі | |
| збурэ́ла | ||
| збурэ́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| збурэ́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)