збухма́ціць
‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь бухматым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| збухма́чу | збухма́цім | |
| збухма́ціш | збухма́ціце | |
| збухма́ціць | збухма́цяць | |
| Прошлы час | ||
| збухма́ціў | збухма́цілі | |
| збухма́ціла | ||
| збухма́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| збухма́ць | збухма́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| збухма́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)