Дзя́глі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Дзя́глі |
Р. |
Дзя́гляў |
Д. |
Дзя́глям |
В. |
Дзя́глі |
Т. |
Дзя́глямі |
М. |
Дзя́глях |
Дзягу́тка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Дзягу́тка |
Р. |
Дзягу́ткі |
Д. |
Дзягу́тцы |
В. |
Дзягу́тку |
Т. |
Дзягу́ткай Дзягу́ткаю |
М. |
Дзягу́тцы |
дзягці́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дзягчу́ |
дзягці́м |
2-я ас. |
дзягці́ш |
дзегціце́ |
3-я ас. |
дзягці́ць |
дзягця́ць |
Прошлы час |
м. |
дзягці́ў |
дзягці́лі |
ж. |
дзягці́ла |
н. |
дзягці́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дзягці́ |
дзягці́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дзегцячы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Дзягця́ныя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
Дзягця́ныя |
Р. |
Дзягця́ных |
Д. |
Дзягця́ным |
В. |
Дзягця́ныя |
Т. |
Дзягця́нымі |
М. |
Дзягця́ных |
дзягця́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дзягця́р |
дзегцяры́ |
Р. |
дзегцяра́ |
дзегцяро́ў |
Д. |
дзегцяру́ |
дзегцяра́м |
В. |
дзегцяра́ |
дзегцяро́ў |
Т. |
дзегцяро́м |
дзегцяра́мі |
М. |
дзегцяру́ |
дзегцяра́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзягця́рка
‘жынчына, якая гоніць дзёгаць’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дзягця́рка |
дзягця́ркі |
Р. |
дзягця́ркі |
дзягця́рак |
Д. |
дзягця́рцы |
дзягця́ркам |
В. |
дзягця́рку |
дзягця́рак |
Т. |
дзягця́ркай дзягця́ркаю |
дзягця́ркамі |
М. |
дзягця́рцы |
дзягця́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзягця́рка
‘пасудзіна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дзягця́рка |
дзягця́ркі |
Р. |
дзягця́ркі |
дзягця́рак |
Д. |
дзягця́рцы |
дзягця́ркам |
В. |
дзягця́рку |
дзягця́ркі |
Т. |
дзягця́ркай дзягця́ркаю |
дзягця́ркамі |
М. |
дзягця́рцы |
дзягця́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дзягця́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дзягця́рны |
дзягця́рная |
дзягця́рнае |
дзягця́рныя |
Р. |
дзягця́рнага |
дзягця́рнай дзягця́рнае |
дзягця́рнага |
дзягця́рных |
Д. |
дзягця́рнаму |
дзягця́рнай |
дзягця́рнаму |
дзягця́рным |
В. |
дзягця́рны (неадуш.) дзягця́рнага (адуш.) |
дзягця́рную |
дзягця́рнае |
дзягця́рныя (неадуш.) дзягця́рных (адуш.) |
Т. |
дзягця́рным |
дзягця́рнай дзягця́рнаю |
дзягця́рным |
дзягця́рнымі |
М. |
дзягця́рным |
дзягця́рнай |
дзягця́рным |
дзягця́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.