густавало́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
густавало́сы |
густавало́сая |
густавало́сае |
густавало́сыя |
Р. |
густавало́сага |
густавало́сай густавало́сае |
густавало́сага |
густавало́сых |
Д. |
густавало́саму |
густавало́сай |
густавало́саму |
густавало́сым |
В. |
густавало́сы (неадуш.) густавало́сага (адуш.) |
густавало́сую |
густавало́сае |
густавало́сыя (неадуш.) густавало́сых (адуш.) |
Т. |
густавало́сым |
густавало́сай густавало́саю |
густавало́сым |
густавало́сымі |
М. |
густавало́сым |
густавало́сай |
густавало́сым |
густавало́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
густава́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
густава́та |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
густава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
густава́ты |
густава́тая |
густава́тае |
густава́тыя |
Р. |
густава́тага |
густава́тай густава́тае |
густава́тага |
густава́тых |
Д. |
густава́таму |
густава́тай |
густава́таму |
густава́тым |
В. |
густава́ты (неадуш.) густава́тага (адуш.) |
густава́тую |
густава́тае |
густава́тыя (неадуш.) густава́тых (адуш.) |
Т. |
густава́тым |
густава́тай густава́таю |
густава́тым |
густава́тымі |
М. |
густава́тым |
густава́тай |
густава́тым |
густава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
густава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
густу́ю |
густу́ем |
2-я ас. |
густу́еш |
густу́еце |
3-я ас. |
густу́е |
густу́юць |
Прошлы час |
м. |
густава́ў |
густава́лі |
ж. |
густава́ла |
н. |
густава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
густу́й |
густу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
густу́ючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Густа́вія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Густа́вія |
Р. |
Густа́віі |
Д. |
Густа́віі |
В. |
Густа́вію |
Т. |
Густа́віяй Густа́віяю |
М. |
Густа́віі |