губерна́тарства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| губерна́тарства | |
| губерна́тарства | |
| губерна́тарству | |
| губерна́тарства | |
| губерна́тарствам | |
| губерна́тарстве |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннігуберна́тарстваваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| губерна́тарствую | губерна́тарствуем | |
| губерна́тарствуеш | губерна́тарствуеце | |
| губерна́тарствуе | губерна́тарствуюць | |
| Прошлы час | ||
| губерна́тарстваваў | губерна́тарствавалі | |
| губерна́тарствавала | ||
| губерна́тарствавала | ||
| Загадны лад | ||
| губерна́тарствуй | губерна́тарствуйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| губерна́тарствуючы | ||
Крыніцы:
губерна́тарыха
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| губерна́тарыха | губерна́тарыхі | |
| губерна́тарыхі | губерна́тарых | |
| губерна́тарысе | губерна́тарыхам | |
| губерна́тарыху | губерна́тарых | |
| губерна́тарыхай губерна́тарыхаю |
губерна́тарыхамі | |
| губерна́тарысе | губерна́тарыхах |
Крыніцы:
губе́рнскі
прыметнік, адносны
| губе́рнскі | губе́рнская | губе́рнскае | губе́рнскія | |
| губе́рнскага | губе́рнскай губе́рнскае |
губе́рнскага | губе́рнскіх | |
| губе́рнскаму | губе́рнскай | губе́рнскаму | губе́рнскім | |
| губе́рнскі ( губе́рнскага ( |
губе́рнскую | губе́рнскае | губе́рнскія ( губе́рнскіх ( |
|
| губе́рнскім | губе́рнскай губе́рнскаю |
губе́рнскім | губе́рнскімі | |
| губе́рнскім | губе́рнскай | губе́рнскім | губе́рнскіх | |
Крыніцы:
губе́рня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| губе́рня | губе́рні | |
| губе́рні | губе́рняў | |
| губе́рні | губе́рням | |
| губе́рню | губе́рні | |
| губе́рняй губе́рняю |
губе́рнямі | |
| губе́рні | губе́рнях |
Крыніцы:
Губе́рня
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Губе́рня | |
| Губе́рні | |
| Губе́рні | |
| Губе́рню | |
| Губе́рняй Губе́рняю |
|
| Губе́рні |
Гу́біна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Гу́біна | |
| Гу́біна | |
| Гу́біну | |
| Гу́біна | |
| Гу́бінам | |
| Гу́біне |
Гу́бінка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гу́бінка | |
| Гу́бінкі | |
| Гу́бінцы | |
| Гу́бінку | |
| Гу́бінкай Гу́бінкаю |
|
| Гу́бінцы |
Гу́біншчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Гу́біншчына | |
| Гу́біншчыны | |
| Гу́біншчыне | |
| Гу́біншчыну | |
| Гу́біншчынай Гу́біншчынаю |
|
| Гу́біншчыне |
гу́біца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| гу́біца | гу́біцы | |
| гу́біцы | гу́біц | |
| гу́біцы | гу́біцам | |
| гу́біцу | гу́біцы | |
| гу́біцай гу́біцаю |
гу́біцамі | |
| гу́біцы | гу́біцах |
Крыніцы: