Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бвгдёжзклмнпрстўфхцчшя

ві́цэ-скі́п

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́цэ-скі́п ві́цэ-скі́пы
Р. ві́цэ-скі́па ві́цэ-скі́паў
Д. ві́цэ-скі́пу ві́цэ-скі́пам
В. ві́цэ-скі́па ві́цэ-скі́паў
Т. ві́цэ-скі́пам ві́цэ-скі́памі
М. ві́цэ-скі́пе ві́цэ-скі́пах

Крыніцы: piskunou2012.

ві́цэ-спі́кер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́цэ-спі́кер ві́цэ-спі́керы
Р. ві́цэ-спі́кера ві́цэ-спі́кераў
Д. ві́цэ-спі́керу ві́цэ-спі́керам
В. ві́цэ-спі́кера ві́цэ-спі́кераў
Т. ві́цэ-спі́керам ві́цэ-спі́керамі
М. ві́цэ-спі́керу ві́цэ-спі́керах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ві́цэ-спі́керскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́цэ-спі́керскі ві́цэ-спі́керская ві́цэ-спі́керскае ві́цэ-спі́керскія
Р. ві́цэ-спі́керскага ві́цэ-спі́керскай
ві́цэ-спі́керскае		 ві́цэ-спі́керскага ві́цэ-спі́керскіх
Д. ві́цэ-спі́керскаму ві́цэ-спі́керскай ві́цэ-спі́керскаму ві́цэ-спі́керскім
В. ві́цэ-спі́керскі (неадуш.)
ві́цэ-спі́керскага (адуш.)		 ві́цэ-спі́керскую ві́цэ-спі́керскае ві́цэ-спі́керскія (неадуш.)
ві́цэ-спі́керскіх (адуш.)
Т. ві́цэ-спі́керскім ві́цэ-спі́керскай
ві́цэ-спі́керскаю		 ві́цэ-спі́керскім ві́цэ-спі́керскімі
М. ві́цэ-спі́керскім ві́цэ-спі́керскай ві́цэ-спі́керскім ві́цэ-спі́керскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ві́цэ-чэмпіён

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́цэ-чэмпіён ві́цэ-чэмпіёны
Р. ві́цэ-чэмпіёна ві́цэ-чэмпіёнаў
Д. ві́цэ-чэмпіёну ві́цэ-чэмпіёнам
В. ві́цэ-чэмпіёна ві́цэ-чэмпіёнаў
Т. ві́цэ-чэмпіёнам ві́цэ-чэмпіёнамі
М. ві́цэ-чэмпіёне ві́цэ-чэмпіёнах

Крыніцы: piskunou2012.

ві́цэ-чэмпіёнка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ві́цэ-чэмпіёнка ві́цэ-чэмпіёнкі
Р. ві́цэ-чэмпіёнкі ві́цэ-чэмпіёнак
Д. ві́цэ-чэмпіёнцы ві́цэ-чэмпіёнкам
В. ві́цэ-чэмпіёнку ві́цэ-чэмпіёнак
Т. ві́цэ-чэмпіёнкай
ві́цэ-чэмпіёнкаю		 ві́цэ-чэмпіёнкамі
М. ві́цэ-чэмпіёнцы ві́цэ-чэмпіёнках

Крыніцы: piskunou2012.

ві́цэ-чэмпіёнскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ві́цэ-чэмпіёнскі ві́цэ-чэмпіёнская ві́цэ-чэмпіёнскае ві́цэ-чэмпіёнскія
Р. ві́цэ-чэмпіёнскага ві́цэ-чэмпіёнскай
ві́цэ-чэмпіёнскае		 ві́цэ-чэмпіёнскага ві́цэ-чэмпіёнскіх
Д. ві́цэ-чэмпіёнскаму ві́цэ-чэмпіёнскай ві́цэ-чэмпіёнскаму ві́цэ-чэмпіёнскім
В. ві́цэ-чэмпіёнскі (неадуш.)
ві́цэ-чэмпіёнскага (адуш.)		 ві́цэ-чэмпіёнскую ві́цэ-чэмпіёнскае ві́цэ-чэмпіёнскія (неадуш.)
ві́цэ-чэмпіёнскіх (адуш.)
Т. ві́цэ-чэмпіёнскім ві́цэ-чэмпіёнскай
ві́цэ-чэмпіёнскаю		 ві́цэ-чэмпіёнскім ві́цэ-чэмпіёнскімі
М. ві́цэ-чэмпіёнскім ві́цэ-чэмпіёнскай ві́цэ-чэмпіёнскім ві́цэ-чэмпіёнскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Віцю́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Віцю́лі
Р. Віцю́ляў
Д. Віцю́лям
В. Віцю́лі
Т. Віцю́лямі
М. Віцю́лях

віцябля́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віцябля́нка віцябля́нкі
Р. віцябля́нкі віцябля́нак
Д. віцябля́нцы віцябля́нкам
В. віцябля́нку віцябля́нак
Т. віцябля́нкай
віцябля́нкаю		 віцябля́нкамі
М. віцябля́нцы віцябля́нках

Крыніцы: piskunou2012.

ві́цязь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ві́цязь ві́цязі
Р. ві́цязя ві́цязяў
Д. ві́цязю ві́цязям
В. ві́цязя ві́цязяў
Т. ві́цязем ві́цязямі
М. ві́цязю ві́цязях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.