віцябля́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. віцябля́нка віцябля́нкі
Р. віцябля́нкі віцябля́нак
Д. віцябля́нцы віцябля́нкам
В. віцябля́нку віцябля́нак
Т. віцябля́нкай
віцябля́нкаю		 віцябля́нкамі
М. віцябля́нцы віцябля́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)