Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

асенізава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізава́ны асенізава́ная асенізава́нае асенізава́ныя
Р. асенізава́нага асенізава́най
асенізава́нае
асенізава́нага асенізава́ных
Д. асенізава́наму асенізава́най асенізава́наму асенізава́ным
В. асенізава́ны (неадуш.)
асенізава́нага (адуш.)
асенізава́ную асенізава́нае асенізава́ныя (неадуш.)
асенізава́ных (адуш.)
Т. асенізава́ным асенізава́най
асенізава́наю
асенізава́ным асенізава́нымі
М. асенізава́ным асенізава́най асенізава́ным асенізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асенізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізава́ны асенізава́ная асенізава́нае асенізава́ныя
Р. асенізава́нага асенізава́най
асенізава́нае
асенізава́нага асенізава́ных
Д. асенізава́наму асенізава́най асенізава́наму асенізава́ным
В. асенізава́ны (неадуш.)
асенізава́нага (адуш.)
асенізава́ную асенізава́нае асенізава́ныя (неадуш.)
асенізава́ных (адуш.)
Т. асенізава́ным асенізава́най
асенізава́наю
асенізава́ным асенізава́нымі
М. асенізава́ным асенізава́най асенізава́ным асенізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асенізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізава́ны асенізава́ная асенізава́нае асенізава́ныя
Р. асенізава́нага асенізава́най
асенізава́нае
асенізава́нага асенізава́ных
Д. асенізава́наму асенізава́най асенізава́наму асенізава́ным
В. асенізава́ны (неадуш.)
асенізава́нага (адуш.)
асенізава́ную асенізава́нае асенізава́ныя (неадуш.)
асенізава́ных (адуш.)
Т. асенізава́ным асенізава́най
асенізава́наю
асенізава́ным асенізава́нымі
М. асенізава́ным асенізава́най асенізава́ным асенізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

асенізава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. асенізу́ецца асенізу́юцца
Прошлы час
м. асенізава́ўся асенізава́ліся
ж. асенізава́лася
н. асенізава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час асенізу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

асенізава́ць

‘ачышчаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. асенізу́ю асенізу́ем
2-я ас. асенізу́еш асенізу́еце
3-я ас. асенізу́е асенізу́юць
Прошлы час
м. асенізава́ў асенізава́лі
ж. асенізава́ла
н. асенізава́ла
Загадны лад
2-я ас. асенізу́й асенізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час асенізу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

асенізава́ць

‘ачышчаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асенізу́ю асенізу́ем
2-я ас. асенізу́еш асенізу́еце
3-я ас. асенізу́е асенізу́юць
Прошлы час
м. асенізава́ў асенізава́лі
ж. асенізава́ла
н. асенізава́ла
Загадны лад
2-я ас. асенізу́й асенізу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асенізава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

асеніза́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асеніза́тар асеніза́тары
Р. асеніза́тара асеніза́тараў
Д. асеніза́тару асеніза́тарам
В. асеніза́тара асеніза́тараў
Т. асеніза́тарам асеніза́тарамі
М. асеніза́тару асеніза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асенізацы́йна-саніта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізацы́йна-саніта́рны асенізацы́йна-саніта́рная асенізацы́йна-саніта́рнае асенізацы́йна-саніта́рныя
Р. асенізацы́йна-саніта́рнага асенізацы́йна-саніта́рнай
асенізацы́йна-саніта́рнае
асенізацы́йна-саніта́рнага асенізацы́йна-саніта́рных
Д. асенізацы́йна-саніта́рнаму асенізацы́йна-саніта́рнай асенізацы́йна-саніта́рнаму асенізацы́йна-саніта́рным
В. асенізацы́йна-саніта́рны (неадуш.)
асенізацы́йна-саніта́рнага (адуш.)
асенізацы́йна-саніта́рную асенізацы́йна-саніта́рнае асенізацы́йна-саніта́рныя (неадуш.)
асенізацы́йна-саніта́рных (адуш.)
Т. асенізацы́йна-саніта́рным асенізацы́йна-саніта́рнай
асенізацы́йна-саніта́рнаю
асенізацы́йна-саніта́рным асенізацы́йна-саніта́рнымі
М. асенізацы́йна-саніта́рным асенізацы́йна-саніта́рнай асенізацы́йна-саніта́рным асенізацы́йна-саніта́рных

Крыніцы: piskunou2012.

асенізацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізацы́йны асенізацы́йная асенізацы́йнае асенізацы́йныя
Р. асенізацы́йнага асенізацы́йнай
асенізацы́йнае
асенізацы́йнага асенізацы́йных
Д. асенізацы́йнаму асенізацы́йнай асенізацы́йнаму асенізацы́йным
В. асенізацы́йны (неадуш.)
асенізацы́йнага (адуш.)
асенізацы́йную асенізацы́йнае асенізацы́йныя (неадуш.)
асенізацы́йных (адуш.)
Т. асенізацы́йным асенізацы́йнай
асенізацы́йнаю
асенізацы́йным асенізацы́йнымі
М. асенізацы́йным асенізацы́йнай асенізацы́йным асенізацы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асеніза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. асеніза́цыя
Р. асеніза́цыі
Д. асеніза́цыі
В. асеніза́цыю
Т. асеніза́цыяй
асеніза́цыяю
М. асеніза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.