асенізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асенізава́ны |
асенізава́ная |
асенізава́нае |
асенізава́ныя |
Р. |
асенізава́нага |
асенізава́най асенізава́нае |
асенізава́нага |
асенізава́ных |
Д. |
асенізава́наму |
асенізава́най |
асенізава́наму |
асенізава́ным |
В. |
асенізава́ны (неадуш.) асенізава́нага (адуш.) |
асенізава́ную |
асенізава́нае |
асенізава́ныя (неадуш.) асенізава́ных (адуш.) |
Т. |
асенізава́ным |
асенізава́най асенізава́наю |
асенізава́ным |
асенізава́нымі |
М. |
асенізава́ным |
асенізава́най |
асенізава́ным |
асенізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
асенізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асенізава́ны |
асенізава́ная |
асенізава́нае |
асенізава́ныя |
Р. |
асенізава́нага |
асенізава́най асенізава́нае |
асенізава́нага |
асенізава́ных |
Д. |
асенізава́наму |
асенізава́най |
асенізава́наму |
асенізава́ным |
В. |
асенізава́ны (неадуш.) асенізава́нага (адуш.) |
асенізава́ную |
асенізава́нае |
асенізава́ныя (неадуш.) асенізава́ных (адуш.) |
Т. |
асенізава́ным |
асенізава́най асенізава́наю |
асенізава́ным |
асенізава́нымі |
М. |
асенізава́ным |
асенізава́най |
асенізава́ным |
асенізава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
асенізава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
асенізу́ецца |
асенізу́юцца |
Прошлы час |
м. |
асенізава́ўся |
асенізава́ліся |
ж. |
асенізава́лася |
н. |
асенізава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асенізу́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
асенізава́ць
‘ачышчаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асенізу́ю |
асенізу́ем |
2-я ас. |
асенізу́еш |
асенізу́еце |
3-я ас. |
асенізу́е |
асенізу́юць |
Прошлы час |
м. |
асенізава́ў |
асенізава́лі |
ж. |
асенізава́ла |
н. |
асенізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асенізу́й |
асенізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
асенізу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
асенізава́ць
‘ачышчаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асенізу́ю |
асенізу́ем |
2-я ас. |
асенізу́еш |
асенізу́еце |
3-я ас. |
асенізу́е |
асенізу́юць |
Прошлы час |
м. |
асенізава́ў |
асенізава́лі |
ж. |
асенізава́ла |
н. |
асенізава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
асенізу́й |
асенізу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асенізава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
асеніза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асеніза́тар |
асеніза́тары |
Р. |
асеніза́тара |
асеніза́тараў |
Д. |
асеніза́тару |
асеніза́тарам |
В. |
асеніза́тара |
асеніза́тараў |
Т. |
асеніза́тарам |
асеніза́тарамі |
М. |
асеніза́тару |
асеніза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асенізацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асенізацы́йны |
асенізацы́йная |
асенізацы́йнае |
асенізацы́йныя |
Р. |
асенізацы́йнага |
асенізацы́йнай асенізацы́йнае |
асенізацы́йнага |
асенізацы́йных |
Д. |
асенізацы́йнаму |
асенізацы́йнай |
асенізацы́йнаму |
асенізацы́йным |
В. |
асенізацы́йны (неадуш.) асенізацы́йнага (адуш.) |
асенізацы́йную |
асенізацы́йнае |
асенізацы́йныя (неадуш.) асенізацы́йных (адуш.) |
Т. |
асенізацы́йным |
асенізацы́йнай асенізацы́йнаю |
асенізацы́йным |
асенізацы́йнымі |
М. |
асенізацы́йным |
асенізацы́йнай |
асенізацы́йным |
асенізацы́йных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
асеніза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
асеніза́цыя |
Р. |
асеніза́цыі |
Д. |
асеніза́цыі |
В. |
асеніза́цыю |
Т. |
асеніза́цыяй асеніза́цыяю |
М. |
асеніза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.