асенізава́ны
прыметнік, адносны
| асенізава́ны | асенізава́ная | асенізава́нае | асенізава́ныя | |
| асенізава́нага | асенізава́най асенізава́нае |
асенізава́нага | асенізава́ных | |
| асенізава́наму | асенізава́най | асенізава́наму | асенізава́ным | |
| асенізава́ны ( асенізава́нага ( |
асенізава́ную | асенізава́нае | асенізава́ныя ( асенізава́ных ( |
|
| асенізава́ным | асенізава́най асенізава́наю |
асенізава́ным | асенізава́нымі | |
| асенізава́ным | асенізава́най | асенізава́ным | асенізава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)