асенізава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асенізава́ны асенізава́ная асенізава́нае асенізава́ныя
Р. асенізава́нага асенізава́най
асенізава́нае		 асенізава́нага асенізава́ных
Д. асенізава́наму асенізава́най асенізава́наму асенізава́ным
В. асенізава́ны (неадуш.)
асенізава́нага (адуш.)		 асенізава́ную асенізава́нае асенізава́ныя (неадуш.)
асенізава́ных (адуш.)
Т. асенізава́ным асенізава́най
асенізава́наю		 асенізава́ным асенізава́нымі
М. асенізава́ным асенізава́най асенізава́ным асенізава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)