Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ады́с-абе́бскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ады́с-абе́бскі ады́с-абе́бская ады́с-абе́бскае ады́с-абе́бскія
Р. ады́с-абе́бскага ады́с-абе́бскай
ады́с-абе́бскае
ады́с-абе́бскага ады́с-абе́бскіх
Д. ады́с-абе́бскаму ады́с-абе́бскай ады́с-абе́бскаму ады́с-абе́бскім
В. ады́с-абе́бскі (неадуш.)
ады́с-абе́бскага (адуш.)
ады́с-абе́бскую ады́с-абе́бскае ады́с-абе́бскія (неадуш.)
ады́с-абе́бскіх (адуш.)
Т. ады́с-абе́бскім ады́с-абе́бскай
ады́с-абе́бскаю
ады́с-абе́бскім ады́с-абе́бскімі
М. ады́с-абе́бскім ады́с-абе́бскай ады́с-абе́бскім ады́с-абе́бскіх

Крыніцы: piskunou2012.

адыты́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. адыты́ўнасць
Р. адыты́ўнасці
Д. адыты́ўнасці
В. адыты́ўнасць
Т. адыты́ўнасцю
М. адыты́ўнасці

Крыніцы: piskunou2012.

адыты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыты́ўны адыты́ўная адыты́ўнае адыты́ўныя
Р. адыты́ўнага адыты́ўнай
адыты́ўнае
адыты́ўнага адыты́ўных
Д. адыты́ўнаму адыты́ўнай адыты́ўнаму адыты́ўным
В. адыты́ўны (неадуш.)
адыты́ўнага (адуш.)
адыты́ўную адыты́ўнае адыты́ўныя (неадуш.)
адыты́ўных (адуш.)
Т. адыты́ўным адыты́ўнай
адыты́ўнаю
адыты́ўным адыты́ўнымі
М. адыты́ўным адыты́ўнай адыты́ўным адыты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

адыхо́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адыхо́д адыхо́ды
Р. адыхо́ду адыхо́даў
Д. адыхо́ду адыхо́дам
В. адыхо́д адыхо́ды
Т. адыхо́дам адыхо́дамі
М. адыхо́дзе адыхо́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́дак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. адыхо́дак
В. адыхо́дак

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́дзіны

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. адыхо́дзіны
Р. адыхо́дзін
Д. адыхо́дзінам
В. адыхо́дзіны
Т. адыхо́дзінамі
М. адыхо́дзінах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адыхо́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адыхо́джуся адыхо́дзімся
2-я ас. адыхо́дзішся адыхо́дзіцеся
3-я ас. адыхо́дзіцца адыхо́дзяцца
Прошлы час
м. адыхо́дзіўся адыхо́дзіліся
ж. адыхо́дзілася
н. адыхо́дзілася
Загадны лад
2-я ас. адыхо́дзься адыхо́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час адыхо́дзячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́дзіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адыхо́джу адыхо́дзім
2-я ас. адыхо́дзіш адыхо́дзіце
3-я ас. адыхо́дзіць адыхо́дзяць
Прошлы час
м. адыхо́дзіў адыхо́дзілі
ж. адыхо́дзіла
н. адыхо́дзіла
Загадны лад
2-я ас. адыхо́дзь адыхо́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адыхо́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

адыхо́дзячы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыхо́дзячы адыхо́дзячая адыхо́дзячае адыхо́дзячыя
Р. адыхо́дзячага адыхо́дзячай
адыхо́дзячае
адыхо́дзячага адыхо́дзячых
Д. адыхо́дзячаму адыхо́дзячай адыхо́дзячаму адыхо́дзячым
В. адыхо́дзячы
адыхо́дзячага
адыхо́дзячую адыхо́дзячае адыхо́дзячыя
Т. адыхо́дзячым адыхо́дзячай
адыхо́дзячаю
адыхо́дзячым адыхо́дзячымі
М. адыхо́дзячым адыхо́дзячай адыхо́дзячым адыхо́дзячых

адыхо́дзячы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыхо́дзячы адыхо́дзячая адыхо́дзячае адыхо́дзячыя
Р. адыхо́дзячага адыхо́дзячай
адыхо́дзячае
адыхо́дзячага адыхо́дзячых
Д. адыхо́дзячаму адыхо́дзячай адыхо́дзячаму адыхо́дзячым
В. адыхо́дзячы
адыхо́дзячага
адыхо́дзячую адыхо́дзячае адыхо́дзячыя
Т. адыхо́дзячым адыхо́дзячай
адыхо́дзячаю
адыхо́дзячым адыхо́дзячымі
М. адыхо́дзячым адыхо́дзячай адыхо́дзячым адыхо́дзячых