адыты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адыты́ўны адыты́ўная адыты́ўнае адыты́ўныя
Р. адыты́ўнага адыты́ўнай
адыты́ўнае		 адыты́ўнага адыты́ўных
Д. адыты́ўнаму адыты́ўнай адыты́ўнаму адыты́ўным
В. адыты́ўны (неадуш.)
адыты́ўнага (адуш.)		 адыты́ўную адыты́ўнае адыты́ўныя (неадуш.)
адыты́ўных (адуш.)
Т. адыты́ўным адыты́ўнай
адыты́ўнаю		 адыты́ўным адыты́ўнымі
М. адыты́ўным адыты́ўнай адыты́ўным адыты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)