адвака́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адвака́цік |
адвака́цікі |
Р. |
адвака́ціка |
адвака́цікаў |
Д. |
адвака́ціку |
адвака́цікам |
В. |
адвака́ціка |
адвака́цікаў |
Т. |
адвака́цікам |
адвака́цікамі |
М. |
адвака́ціку |
адвака́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвака́цкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
адвака́цкі |
адвака́цкая |
адвака́цкае |
адвака́цкія |
Р. |
адвака́цкага |
адвака́цкай адвака́цкае |
адвака́цкага |
адвака́цкіх |
Д. |
адвака́цкаму |
адвака́цкай |
адвака́цкаму |
адвака́цкім |
В. |
адвака́цкі (неадуш.) адвака́цкага (адуш.) |
адвака́цкую |
адвака́цкае |
адвака́цкія (неадуш.) адвака́цкіх (адуш.) |
Т. |
адвака́цкім |
адвака́цкай адвака́цкаю |
адвака́цкім |
адвака́цкімі |
М. |
адвака́цкім |
адвака́цкай |
адвака́цкім |
адвака́цкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвака́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
адвака́цтва |
Р. |
адвака́цтва |
Д. |
адвака́цтву |
В. |
адвака́цтва |
Т. |
адвака́цтвам |
М. |
адвака́цтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвака́цтваваць
‘быць адвакатам; выконваць працу адваката’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адвака́цтвую |
адвака́цтвуем |
2-я ас. |
адвака́цтвуеш |
адвака́цтвуеце |
3-я ас. |
адвака́цтвуе |
адвака́цтвуюць |
Прошлы час |
м. |
адвака́цтваваў |
адвака́цтвавалі |
ж. |
адвака́цтвавала |
н. |
адвака́цтвавала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адвака́цтвуй |
адвака́цтвуйце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адвака́цтвуючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
адва́л
‘дзеянне; насып з пустых парод’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адва́л |
адвалы |
Р. |
адва́лу |
адвалаў |
Д. |
адва́лу |
адвалам |
В. |
адва́л |
адвалы |
Т. |
адва́лам |
адваламі |
М. |
адва́ле |
адвалах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адва́л
‘частка плуга, акучніка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
адва́л |
адва́лы |
Р. |
адва́ла |
адва́лаў |
Д. |
адва́лу |
адва́лам |
В. |
адва́л |
адва́лы |
Т. |
адва́лам |
адва́ламі |
М. |
адва́ле |
адва́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвалака́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адвалака́юся |
адвалака́емся |
2-я ас. |
адвалака́ешся |
адвалака́ецеся |
3-я ас. |
адвалака́ецца |
адвалака́юцца |
Прошлы час |
м. |
адвалака́ўся |
адвалака́ліся |
ж. |
адвалака́лася |
н. |
адвалака́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
адвалака́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адвалака́ю |
адвалака́ем |
2-я ас. |
адвалака́еш |
адвалака́еце |
3-я ас. |
адвалака́е |
адвалака́юць |
Прошлы час |
м. |
адвалака́ў |
адвалака́лі |
ж. |
адвалака́ла |
н. |
адвалака́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
адвалака́й |
адвалака́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адвалака́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
адвала́квацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
адвала́кваецца |
адвала́кваюцца |
Прошлы час |
м. |
адвала́кваўся |
адвала́кваліся |
ж. |
адвала́квалася |
н. |
адвала́квалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адвала́кваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адвала́кваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
адвала́кваю |
адвала́кваем |
2-я ас. |
адвала́кваеш |
адвала́кваеце |
3-я ас. |
адвала́квае |
адвала́кваюць |
Прошлы час |
м. |
адвала́кваў |
адвала́квалі |
ж. |
адвала́квала |
н. |
адвала́квала |
Загадны лад |
2-я ас. |
адвала́квай |
адвала́квайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
адвала́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.